Τετάρτη 31 Ιουλίου 2019

οικία Μορφοπούλου, Ηρώων Πολυτεχνείου 10, Ελευσίνα Αττικής

Γενική άποψη
Φωτογραφία Χριστίνα Μαρούγκα

Διεύθυνση :  Ηρώων Πολυτεχνείου 10, Ελευσίνα Αττικής
 
Επωνυμία :  οικία  Μορφοπούλου
 
Αρχιτεκτονική τάση :  Νεοκλασικό
 
Χρόνος Κατασκευής :  1910
 
Αρχιτέκτων :  Αναστάσιος Μεταξάς
 
Περιγραφή :
Αξιόλογο κτίριο των αρχών του αιώνα, με νεοκλασικά στοιχεία. Αξονική συμμετρία των ανοιγμάτων στις όψεις. Τα ανοίγματα κοσμούνται από γύψινο πλαίσιο καθώς και οι ποδιές των παραθύρων από θωράκια. Στο ισόγειο χαρακτηριστική ψευδοϊσόδομη λιθοδομή. Το γείσο του κτιρίου κοσμείται από οδοντωτή ταινία και από χαρακτηριστικούς γεισίποδες. Τετράριχτη στέγη με ακροκέραμα στην απόληξή της. Στο εσωτερικό αξιόλογες τοιχογραφίες στις οροφές.
 
Ιστορικά στοιχεία Λαογραφικά στοιχεία :  
Ο Βασίλης Μορφόπουλος ήταν γιατρός από το Κριεκούκι, μια μικρή κωμόπολη χτισμένη στις ανατολικές πλαγιές του Κιθαιρώνα. Στα τέλη του 19ου αιώνα παντρεύτηκε την εγγονή του Ελευσινιώτη Φαρμακόπουλου και έχτισε το σπίτι του στη θέση που βρισκόταν το χάνι του πεθερού του. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, η κατοικία Μορφοπούλου σχεδιάστηκε από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα Αναστάσιο Μεταξά, ο οποίος αναμόρφωσε το Παναθηναϊκό Στάδιο, το Μουσείο Μπενάκη και το Προεδρικό Μέγαρο στην Αθήνα.
Ο Μορφόπουλος λέγεται πως κάλεσε Ιταλούς τεχνίτες, οι οποίοι εκτέλεσαν εξαιρετικές πολύχρωμες οροφογραφίες με εικόνες πουλιών και φυτών, καθώς και περίπλοκα γεωμετρικά σχέδια.
Με την απόφαση
Υπ. Πολιτισμού ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ26/19221/480  ΦΕΚ: 396/Β/1990-07-05
επεκτάθηκε ο χαρακτηρισμός σε όλο το κτήμα.
 
Χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο με τις αποφάσεις
 
Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  244/68α/08-01-1990  ΦΕΚ 103/Δ/06-03-1990
Υπ. Πολιτισμού  ΥΠΠΟ  42462/1-9-1992  ΦΕΚ 583/Β/25-9-1992 
 
Πηγές 
 
1.    Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  http://estia.minenv.gr/
2.    Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο  https://www.arxaiologikoktimatologio.gov.gr
3.    Υπ. Πολιτισμού  http://listedmonuments.culture.gr
 

ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ ΑΠΑΡΤΜΑΝ, Μαυροματαίων 35Α & Δεριγνύ 1, Αθήνα

Γενική όψη (2014) από street View

Διεύθυνση : Μαυροματαίων 35Α & Δεριγνύ 1, Αθήνα 

Επωνυμία : ΒΑΝΚΟΥΒΕΡ ΑΠΑΡΤΜΑΝ 

Αρχιτεκτονική τάση :  Εκλεκτικιστικό

Χρόνος Κατασκευής : 1930 

Περιγραφή : 
Τριώροφο γωνιακό κτίριο με ημιϋπόγειο και δώμα, εποχής μεσοπολέμου με πολύ αξιόλογα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία, όπως συμμετρικές διατάξεις μορφολογικών αξόνων που τονίζονται από τα μπαλκόνια που έχουν κάγκελα νεοκλασικού σχεδίου και ανάγλυφα φουρούσια. Ο κεντρικός άξονας της κύριας όψης τονίζεται και από το πρόστυλο με τον εξώστη, όπου υπάρχουν πεσσίσκοι και κάγκελα νεοκλασικού σχεδίου. Η τοιχοποιΐα είναι ισόδομη με αρμούς. Υπάρχει διαχωριστική ταινία ορόφου, γείσο με επιστύλιο γείσο που έχει ανάγλυφες γλυφές και περιμετρική λωρίδα με ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία. Τα παράθυρα επιστέφονται από πλαίσια που έχουν ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 22565/1250α/01-04-1987 ΦΕΚ 319/Δ/16-04-1987 

Πηγές 


Τρίτη 30 Ιουλίου 2019

κτίριο Ιονικής Τράπεζας, Ι. Δραγούμη 2 & Μητροπόλεως, Θεσσαλονίκη

Γενική άποψη από street View  (2014)    

Φωτογραφία από https://thessarchitecture.wordpress.com

Λεπτομέρεια αετώματος
Φωτογραφία από https://thessarchitecture.wordpress.com

Διεύθυνση : Ί. Δραγούμη Μητροπόλεως & Ρογκότη

Επωνυμία : πρώην Ιονική Τράπεζα

Αρχιτεκτονική τάση : Ύστερος Νεοκλασικισμος

Χρόνος Κατασκευής : 1929

Αρχιτέκτονας : Μιχάλης Λυκούδης

Περιγραφή : 
Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της νέας αρχιτεκτονικής των πρώτων δεκαετιών του αιώνα μας με έντονες επιδράσεις από την κλασική τεχνοτροπία και τα ρεύματα Αrt Νouveau και Greek Revival.
Το κτίριο αναπτύσσεται σε 4 στάθμες: υπερυψωμένο υπόγειο και τρεις ορόφους. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η οργάνωση της κάτοψης που εμφανίζει μεγαλύτερη ελευθερία στη σύνθεση σε αντίθεση με την εξωτερική κλασικιστική διάρθρωση των όψεων.
Τα περισσότερα στοιχεία που συνθέτουν το εσωτερικό του χώρου συναλλαγής του κοινού (κλιμακοστάσια, ψηφιδωτό δάπεδο, φωτιστικά, vitreaux κ.λ.π.) έχουν εμφανή επίδραση από την Αrt Νouveau. Ο κεντρικός αυτός χώρος του ισογείου καταλαμβάνει σε ύψος δύο ορόφους και καθορίζει και την εξωτερική μορφή του κτιρίου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν το επιβλητικό πρόπυλο της κύριας όψης με τις δωρικές κολόνες και την ανάγλυφη παράσταση του τυμπάνου φιλοξενεί γλυπτή σύνθεση του εμβλήματος των Ιονίων Νήσων που αποτελούσε και έμβλημα της Ιονικής τράπεζας (επιδράσεις της τεχνοτροπίας greek revival), η διαμόρφωση του κεντρικού τμήματος των δευτερευουσών όψεων με τις ψευδοπαραστάδες που διακόπτονται από τους εξώστες και καταλήγουν σε ιονικά επίκρανα και άλλα.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 
Η Ιονική Τράπεζα ιδρύθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1839 με έδρα το Λονδίνο αντλώντας κεφάλαια κυρίως από Βρετανούς επενδύτες. Η αρχική της ονομασία ήταν “Ιονική Κρατική Τράπεζα” και εξυπηρετούσε τις συναλλαγές μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και των Ιόνιων νησιών τα οποία την εποχή εκείνη αποτελούσαν προτεκτοράτο της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1864 μετά την ένωση των Ιονίων Νήσων με την Ελλάδα, η τράπεζα επεκτείνει της δραστηριότητές της και στην υπόλοιπη Ελλάδα διατηρώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα να λειτουργεί με βάση το εμπορικό δίκαιο της Μεγάλης Βρετανίας για αρκετές δεκαετίες. Διατήρησε επίσης το προνόμιο να εκδίδει και να διακινεί χαρτονομίσματα, προνόμιο το οποίο το κληρονόμησε από την Ιόνιο Πολιτεία και το διατήρησε έως και το 1920. 
Το 1929 κτίζεται το κτίριο σε σχέδια του Λυκούδη για να στεγάσει το υποκατάστημα της Θεσσαλονίκης. Κατά τον Β Παγκόσμιο οι Γερμανοί επιτάσσουν το κτίριο και στεγάζουν εκεί την Γερμανική Διοίκηση. Μάλιστα τοποθετούν στο μέσον της κύριας εξωτερικής όψης του και ακριβώς επάνω στον εξωτερικό αίθριο χώρο, ένα μεγάλο V ορατό από κάθε σημείο της πλατείας Ελευθερίας αλλά και του μεγάλου ανοίγματος προς τη θάλασσα. Το χαρακτηριστικό σύμβολο V κοσμούσε όλα τα επιταγμένα δημόσια κτίρια. Ήταν έμπνευση του Γκαίμπελς, και συμβόλιζε την πίστη στη νίκη των γερμανικών δυνάμεων. Επάνω από τη βαριά σιδερένια πόρτα της κύριας εισόδου οι Γερμανοί θα τοποθετήσουν την επιγραφή «ORTSKOMMANDATUR-SALONIKI». Και δίπλα στις σκάλες της εισόδου αριστερά και δεξιά, θα τοποθετηθούν δύο ξύλινα φυλάκια για τους φρουρούς που έλεγχαν όχι μόνο τον εξωτερικό χώρο του κτιρίου αλλά και κάθε εισερχόμενο. Η τράπεζα συνέχισε την λειτουργία της μετά το 1944. Το 1999 και εξαγοράστηκε από την Alpha Bank. Έκτοτε το κτίριο παραμένει κλειστό. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/02-11-1983 ΦΕΚ 734/Δ28-11-1983

Πηγές 













Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία, Μαρασλή 4, Αθήνα

Γενική όψη από street View (2014)
Πίσω όψη
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Λεπτομέρεια όψης



Διεύθυνση : Μαρασλή 4, Αθήνα 


Επωνυμία : Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία 

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1905 

Αρχιτέκτονας : Δημητρίος Καλλίας

Περιγραφή : 
Το κτήριο φέρει τα στοιχεία του νεοκλασικισμού καθαρά, απέριττα, χωρίς διακοσμητική διάθεση. Το κτήριο αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και όροφο, ενώ στεγάζεται με ξύλινη στέγη. Η κάτοψή του σχηματίζει σχήμα Π. 
Η μνημειακή είσοδος του κτηρίου τονίζεται από τη μαρμάρινη κλίμακα που οδηγεί στους κεντρικούς κίονες και πλευρικούς πεσσούς με δωρικό κιονόκρανο, οι οποίοι συγκρατούν το μαρμάρινο επιστήλιο με τρίγλυφα και μετόπες. Στον όροφο ο κεντρικός άξονας υπογραμμίζεται με ημικίονες με ιωνικά επίκρανα, που διαχωρίζουν τα φωτιστικά ανοίγματα του κτηρίου. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Το μέγαρο του Μαρασλείου Διδακτηρίου οικοδομήθηκε το 1905, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Δημητρίου Καλλία γνωστού από τη σειρά νεοκλασικών εκπαιδευτηρίων που σχεδίασε. Το οικόπεδο δωρήθηκε από την Ι.Μ. Πετράκη με σκοπό την ανέγερση του Διδασκαλείου. Το κόστος της οικοδόμησης και της επίπλωσης του κτηρίου καλύφθηκε από τις δωρεές του ομογενούς εμπόρου Γρηγορίου Μαρασλή, ο οποίος διατέλεσε δήμαρχος Οδησσού. 
Το ίδρυμα έλαβε αργότερα την επωνυμία "Μαράσλειος Παιδαγωγική Ακαδημία", με βασικό αντικείμενο την εκπαίδευση δημοδιδασκάλων. Αργότερα, το 1929, στον ίδιο χώρο προστέθηκε κι άλλο ένα κτίριο που ονομάστηκε «Αριστοτέλης», για να φιλοξενήσει το Γυμνάσιο Θηλέων, όπου οι μαθητευόμενοι δάσκαλοι θα έκαναν την πρακτική τους. Το σχολείο ονομάστηκε Αριστοτέλης και είναι βασισμένο σε σχέδια του αρχιτέκτονα Νικόλαου Μητσάκη(1899-1941), στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας από το 1926, με πλούσιο έργο στον τομέα του σχεδιασμού σχολικών μονάδων. 
Το κτήριο λειτούργησε ως Διδασκαλείο για την επιστημονική κατάρτιση των λειτουργών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το 1933, όταν εισήχθη ο θεσμός των Παιδαγωγικών Ακαδημιών, μετατράπηκε σε Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. 
Η συμβολή του Μαρασλείου ήταν πολύ σημαντική στη σύγχρονη εκπαιδευτική ιστορία. Στο Διδασκαλείο δίδαξαν ο Δημήτριος Γληνός και ο Αλέξανδρος Δελμούζος, από τα ιδρυτικά μέλη του Εκπαιδευτικού Ομίλου, οι οποίοι έχασαν τις θέσεις τους το 1925, καθώς

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019

2ας Μεραρχίας 27 & Υψηλάντου 180, Πειραιάς Αττικής

Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Λεπτομέρεια μπαλκονιού
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ


Διεύθυνση : 2ας Μεραρχίας 27 & Υψηλάντου 180, Πειραιάς Αττικής 

Περιγραφή : 
Παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ποικιλόμορφα επιμέρους στοιχεία, όπως γωνιόλιθους, παραστάδες με κορινθιάζοντα επίκρανα, γείσο, κυμάτια, περίτεχνα κιγκλιδώματα στους εξώστες και μαρμάρινα φουρούσια με πλούσια λαξευτή διακόσμηση. 
Η διώροφη οικία στην Ακτή Μουτσοπούλου δεσπόζει με τους ορθογώνιους όγκους, που διασπώνται από τα μεγάλα ανοίγματα. Οι παραστάδες των ανοιγμάτων καταλήγουν σε επίκρανα διακοσμημένα με ανθέμια, τα οποία στηρίζουν το μαρμάρινο επιστύλιο. Οι εξωστόθυρες οδηγούν σε εξώστες, που στο κάτω μέρος τους έχουν ανάγλυφη διακόσμηση από ρόδακες, ενώ τα μαρμάρινα φουρούσια που τους συγκρατούν φέρουν επίσης ανάγλυφη φυτική διακόσμηση. 
Το κτήριο χωρίζεται σε τρεις οριζόντιες ζώνες, δηλαδή σε ισόγειο, στον πρώτο και στο δεύτερο όροφο. Επίσης, ακολουθεί την τριμερή διαίρεση και στον κάθετο άξονα, με το κεντρικό μέρος να προεξέχει ελαφρά. Οι ακμές που σχηματίζονται τονίζονται με γωνιόλιθους. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/27-07-1982 ΦΕΚ 410/Δ/27-08-1982 

Πηγές 


Λεονταρίδειος Eλληνική Aστική Σχολή, πλ. Μητροπόλεως, Αλεξανδρούπολη

Γενική όψη
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Λεπτομέρεια όψης
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Κάτοψη 1ου ορόφου


Διεύθυνση : πλ. Μητροπόλεως, Αλεξανδρούπολη 

Επωνυμία : Λεονταρίδειος Eλληνική Aστική Σχολή 

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1907-1909 

Περιγραφή : 
Το κτήριο της Σχολής ακολουθεί τα νεοκλασικά πρότυπα, με ορθογώνιους όγκους με αρμονικές αναλογίες. Ο οριζόντιος άξονας τονίζεται με τη διάκριση του ισογείου και του ορόφου με διαχωριστικό γείσο, ενώ ο κάθετος άξονας ενισχύεται με την ελαφρά προεξοχή του κεντρικού τμήματος της πρόσοψης. Η συμμετρία της πρόσοψης υπογραμμίζεται με τη σειρά των φωτιστικών ανοιγμάτων, όμοια στο ισόγειο και τον όροφο. 
Χαρακτηριστική είναι η μαρμάρινη κλίμακα που οδηγεί στη μνημειακή είσοδο, ενώ στον όροφο το κεντρικό τμήμα κοσμείται με τέσσερις ψευδοπαραστάδες με επίκρανα ιωνικού τύπου. Η εγχάρακτη επιγραφή «Λεονταρίδειος Ελληνική Σχολή Αρρένων Δεδέαγατς 1909» κοσμεί το κέντρο της πρόσοψης. 
Τα αγάλματα δύο μουσών, συμβόλων του κλασικού πολιτισμού, κοσμούν τη στέγη της Σχολής. Δύο άλλα αγάλματα βρίσκονται τοποθετημένα εκατέρωθεν της εισόδου. Επιπλέον τρία αγάλματα μουσών διακοσμούσαν το παρακείμενο Τρίτο Δημοτικό Σχολείο, σχηματίζοντας ένα ενιαίο εκπαιδευτικό σύνολο στην πλατεία Μητροπόλεως. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Η ανέγερση του κτηρίου της Σχολής άρχισε, σύμφωνα με τις πηγές, το 1907 και ολοκληρώθηκε δύο χρόνια αργότερα, όπως αναφέρει η επιγραφή της πρόσοψης. Το οικόπεδο της Σχολής παραχωρήθηκε στην ελληνική κοινότητα από τον Χατζή Σαφέτ Μπέη, τον τελευταίο Οθωμανό διοικητή της πόλης πριν την ενσωμάτωσή της στον ελληνικό κορμό, με σκοπό να εξυπηρετήσει τις εκπαιδευτικές της ανάγκες. Η Σχολή οικοδομήθηκε χάρη στη δωρεά του Αντώνιου Λεονταρίδη, από τον οποίο έλαβε το όνομά της. Ο Λεονταρίδης, ή Αντωνάκης Εφέντη, υπήρξε εύπορος έμπορος από τη Μαρώνεια με τραπεζικές και χρηματιστηριακές ασχολίες. Χάρη στις δωρεές του προς το ελληνικό δημόσιο, ενισχύθηκαν στρατιωτικοί και άλλοι εθνικοί σκοποί. Ο Αντώνιος Λεονταρίδης τιμήθηκε με το χρυσό σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος. 
Λέγεται ότι όταν άρχισαν οι εργασίες για την Λεονταρίδειο σχολή, μελετήθηκε και η κατασκευή και των άλλων κτισμάτων ώστε να ταιριάζουν αρμονικά μεταξύ τους στην εμφάνιση. 
Τότε παραγγέλθηκαν αγάλματα γύψινα από την Ιταλία που παρίσταναν τις εννέα Μούσες και τοποθετήθηκαν, πάνω από τις μετώπες των δύο σχολείων και του παλαιού κτιρίου – σχολείου, γνωστού και ως παράρτημα. Τα τελευταία αυτά αγάλματα, όταν κατεδαφίστηκε το παράρτημα του Γυμνασίου, φυλάχτηκαν προσεχτικά στις αποθήκες της Μητροπόλεως, έως

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Ερμού 96 & Αρτέμιδος, Αθήνα

Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Λεπτομέρεια όψης
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ


Διεύθυνση : Ερμού 96 & Αρτέμιδος, Αθήνα 

Αρχιτεκτονική τάση : Εκλεκτικιστικό 

Περιγραφή : 
Διώροφο κτίριο εκλεκτικιστικής ρυθμολογίας. Παρουσιάζει αξονική συμμετρία. Τα ανοίγματα έχουν αξονική διάταξη. Στο ισόγειο είναι τοξοτά με υπέρθυρα μαρμάρινα και φεγγίτες. Ανάμεσα στις θύρες, διακοσμητικοί ψευδοπεσσοί αποτελούν τις βάσεις μιας τοξοστοιχίας που κοσμεί το άνω μέρος του ισογείου. 
Ο όροφος τονίζεται με δύο μαρμάρινους εξώστες με μαρμάρινο δάπεδο που στηρίζονται σε μαρμάρινα φουρούσια και έχουν περίτεχνο κιγκλίδωμα.. Τα παράθυρα εναλλάσσονται με εξωστόθυρες, ενώ τα υπέρθυρα περιτρέχει διακοσμητική ταινία. Ανάμεσα στους εξώστες, ρόδακες εγγεγραμμένοι σε ρόμβο και τετράγωνο διακοσμούν την πρόσοψη. 
Το κτίριο απολήγει σε γείσο που προεξέχει ελαφρά και στηθαίο. Το γείσο στηρίζουν μαρμάρινοι γεισόποδες, ενώ μια διακοσμητική ταινία τονίζει το άνω μέρος του κτηρίου. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Το κτίριο της οδού Ερμού 96 ανήκει στα παλαιότερα εμπορικής χρήσης οικοδομήματα της περιοχής του Ψυρρή. Η εμπορική δραστηριότητα της περιοχής αποτυπωνόταν σε κτίσματα ανάλογης κλίμακας και μορϕολογίας με αυτό επί της Ερμού 96, δηλαδή οικοδομήματα με διαδοχικά ανοίγματα στο ισόγειο και συμμετρικά τοποθετημένα αντίστοιχα ανοίγματα στον όροϕο. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 62869/3021α/29-04-1993 ΦΕΚ 545/Δ/17-05-1993 

Πηγές 


Ελ. Βενιζέλου 47, Μυτιλήνη

Γενική όψη από street View (2011)

Λεπτομέρεια εισόδου από street View (2011)



Διεύθυνση : Ελ. Βενιζέλου 47, Μυτιλήνη 


Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1890-1910 

Περιγραφή : 
Κτίριο διώροφο που διαθέτει τέσσερα δωμάτια στον όροφο και τέσσερα στο ισόγειο. Η εξωτερική σκάλα οδηγεί στον όροφο, και εντυπωσιάζει με το μέγεθος της μοναδικό για την Μυτιλήνη. Στο εσωτερικό υπάρχει εντυπωσιακό ταβάνι. 
Η πρόσοψη χαρακτηρίζεται από συμμετρία, την οποία ενισχύει ο κάθετος άξονας που ορίζεται από την κλίμακα, την είσοδο και το αέτωμα. Η κύρια είσοδος της οικίας βρίσκεται στον όροφο, στον οποίο οδηγεί μεγάλη κλίμακα, και τονίζεται με το αέτωμα. 
Η λιτή νεοκλασική μορφολογία, όπως το αέτωμα, οι γωνιόλιθοι, τα γείσα των παραθύρων και το στηθαίο που εγκιβωτίζει τη στέγη, τονίζουν την αρμονική διάταξη του κτηρίου. 
Η στέγη της οικίας είναι τετράριχτη με κεραμίδια ευρωπαϊκού τύπου. Τα κουφώματα του είναι ξύλινα, γαλλικού τύπου, τοποθετημένα συμμετρικά μεταξύ τους. 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 
Οικοδομήθηκε την περίοδο μεταξύ 1890 και 1910. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  Π.Δ. α/21-09-1979  ΦΕΚ 537/Δ/06-10-1979

Πηγές 

http://listedmonuments.culture.gr
http://estia.minenv.gr
ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ


Παλαιό Νοσοκομείο, Ηροδότου & Δήμητρας, Αλεξανδρούπολη

Γενική όψη (2016)
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Διακοσμητικό στοιχείο (2016)
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Διεύθυνση : Ηροδότου & Δήμητρας, Αλεξανδρούπολη 

Επωνυμία : Παλαιό Νοσοκομείο 

Χρόνος Κατασκευής : τέλη 19ου αιώνα 

Περιγραφή : 
Το κτήριο του Παλαιού Νοσοκομείου είναι επίμηκες με ημιυπόγειο και υπερυψωμένο ισόγειο. Ο μνημειακός χαρακτήρας του κτηρίου τονίζεται με τη διπλή καμπυλωτή κλίμακα που οδηγεί στην είσοδο του ισογείου. Ο κεντρικός άξονας υπογραμμίζεται, επιπλέον, με την αμβλυκόρυφη στέγη πάνω από την κεντρική είσοδο, δημιουργώντας, μαζί με το ανοδικό σχήμα της διπλής κλίμακας, δύο επάλληλες κορυφώσεις. 
Χαρακτηρίζεται από συμμετρία και μορφολογική λιτότητα. Όμως, η διακοσμητική διάθεση είναι εμφανής στους γωνιόλιθους, καθώς και στα περιθυρώματα της εισόδου και των παραθύρων. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Το Παλαιό Νοσοκομείο – Μουσικό Γυμνάσιο Αλεξανδρούπολης βρίσκεται στην πλατεία Παλαιού Νοσοκομείου επί των οδών Ηροδότου και Δήμητρας. 
Σύμφωνα με τις πηγές, το κτήριο του Παλαιού Νοσοκομείου οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με χρήση εκπαιδευτική ή νοσοκομειακή. Το κτήριο, γνωστό ως το «παλιό παλιό νοσοκομείο», λειτούργησε ως νοσοκομείο του ελληνικού στρατού, ως πολιτικό νοσοκομείο, αλλά και ως σχολή νοσηλευτικής. Συνέχισε να στεγάζει εργαστήρια ιατρικής, ακόμη και μετά τη μεταστέγαση των λειτουργιών του σε νεώτερο νοσοκομειακό χώρο τη δεκαετία του 1970. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 


Πηγές 


1ο Δημοτικό Σχολείο, πλ. Μητρόπολης & Ματσίνη, Ξάνθη


Γενική όψη από street View (2014)
Λεπτομέρεια εισόδου
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ


Διεύθυνση : πλ. Μητρόπολης & Ματσίνη, Ξάνθη 

Επωνυμία : 1ο Δημοτικό Σχολείο 

Χρόνος Κατασκευής : 1840 

Περιγραφή : 
Είναι κτίριο διόροφο με ημιϋπόγειο και παραλληλόγραμμη κάτοψη. Χαρακτηρίζεται από συμμετρική διάρθρωση των όψεων. Η κύρια όψη του χαρακτηρίζεται από δύο σειρές ορθογωνικών ανοιγμάτων τοποθετημένων συμμετρικά σε κατακόρυφους άξονες και πλαισιωμένων με ανάγλυφες διακοσμήσεις. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα επί μέρους μορφολογικά στοιχεία του κτιρίου, όπως είναι οι ανάγλυφες διακοσμήσεις που πλαισιώνουν τα ανοίγματα, οι ψευδοπαραστάδες, οι κορνίζες και άλλα. Η θύρα της κεντρικής εισόδου καθώς και η αντίστοιχη θύρα του εξώστη στον όροφο απολήγουν σε ημικυκλικό φεγγίτη. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Κτίστηκε από τον καπνέμπορο Ματσίνη το 1840 περίπου και λειτούργησε μέχρι το 1870 ως Παρθεναγωγείο με διαχειριστή τον Ματσίνη. 
Ανεγέρθηκε με δωρεά του μεγαλέμπορου καπνού Μιχαήλ Ματσίνη το 1840 και λειτούργησε μέχρι το 1870 ως Παρθεναγωγείο με διαχειριστή τον Ματσίνη. Ο Ματσίνης μερίμνησε για την απρόσκοπτη λειτουργία του εκπαιδευτηρίου προσφέροντας επιπλέον δωρεές και κληροδότημα. 
Το Σχολείο οικοδομήθηκε κατά την περίοδο οικονομικής ευμάρειας της Ξάνθης χάρη στην αύξηση της εμπορικής δραστηριότητας, η οποία αντικατοπτρίστηκε στην εκπαιδευτική ανάπτυξη της ελληνικής κοινότητας της πόλης με την ίδρυση έξι σχολείων. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 


Πηγές 



Σάββατο 27 Ιουλίου 2019

πύργος Ζαΐμη ή Μπενιζέλου, Θέση Πλακάκια, Αίγινα

Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Διεύθυνση : Θέση Πλακάκια, Αίγινα 

Επωνυμία : πύργος Ζαΐμη ή Μπενιζέλου 

Χρόνος Κατασκευής : τέλη 19ου αιώνα 

Περιγραφή : 
Πρόκειται για αξιόλογο δείγμα μιας εποχής, το οποίο παρουσιάζει αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον. Είναι διώροφο με ημιυπόγειους χώρους και καλύπτεται με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Στο κτίριο παρατηρούνται δυτικές μορφολογικές επιδράσεις (διάπλαση των όγκων, πυργοειδής απόληξη κλιμακοστασίου, κεκλιμένη τοιχοποιΐα του ημιυπογείου (scarpa)) οι οποίες εναρμονίζονται θαυμάσια με τα υπόλοιπα μορφολογικά στοιχεία. 
Τα ανώφλια των κάτω ανοιγμάτων καμπυλούνται ελαφρά σε τμήματα τόξου με πολύ χαμηλό βέλος. Οι τοίχοι του είναι κατασκευασμένοι από λιθοδομή από τοπικό πωρόλιθο, κατά το πολυγωνικό σύστημα (ημιλαξευτοί πολυγωνικοί λίθοι), εσωτερικά επιχρισμένη και εξωτερικά με ακανόνιστα σχήματα λίθων. Στις γωνίες του και γύρω από τα εξωτερικά ανοίγματα, η κατασκευή ενισχύεται με πελεκημένους γωνιόλιθους. 
Όλα τα τμήματα των όψεων έχουν κατακόρυφους άξονες συμμετρίας και στις γωνίες του κτιρίου στο ύψος των δαπέδων του ισογείου και του ορόφου οι άκρες των ελκυστήρων καλύπτονται με μεταλλικούς διακοσμητικούς ρόδακες. 
Σημαντική είναι και η εσωτερική διακόσμηση του Πύργου, καθώς διατηρείται η οροφογραφία της σάλας του ισογείου. Εσωτερικά στη σάλα του ισογείου, υπάρχει ζωγραφισμένη οροφή διατηρημένη σε πολύ καλή κατάσταση. 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία : 
Ο Πύργος «Ζαΐμη ή Μπενιζέλου» οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Υπήρξε κατοικία του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Ζαΐμη και της οικογένειας Μπενιζέλου. 
Το κτίσμα κατασκευάσθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως εξοχική έπαυλη. Η μορφή του κτηρίου σε συνδυασμό με τη θέση του στην παραλιακή λεωφόρο της πόλης της Αίγινας, κοντά στην παραλία στη θέση Πλακάκια, συντελούν ώστε ο Πύργος «Ζαΐμη ή Μπενιζέλου» να αποτελεί χαρακτηριστικό αξιοθέατο και σημείο αναφοράς των κατοίκων. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 


Πηγές 


Όμιλος «Ορφεύς», Ορφέως & Εθν. Αντιστάσεως, Σέρρες


Λεπτομέρεια όψης
Φωτογραφία από  ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ

Διεύθυνση : Ορφέως & Εθν. Αντιστάσεως, Σέρρες 

Επωνυμία : Όμιλος «Ορφεύς» 

Χρόνος Κατασκευής : 1909 

Αρχιτέκτονας : Κ. Καράμπελιας 

Περιγραφή : 
Το κτίσμα είναι ισόγειο, ορθογωνικής κάτοψης, ενώ χωρίζεται σε τρεις ζώνες, που ακολουθούν τη μακριά πλευρά του ορθογωνίου. Το κεντρικό τμήμα διακρίνεται από το μεγαλύτερο ύψος του σε σχέση με τα δύο πλευρικά, ενώ περιλαμβάνει τη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων. 
Η νότια ζώνη, στα δεξιά, περιλαμβάνει τους χώρους εισόδου και υποδοχής του κοινού. Η βόρεια, αντίστοιχα, στεγάζει γραφεία και τα καμαρίνια. Στην ανατολική και νότια πλευρά, δύο προσθήκες προσέφεραν νέους χώρους αποθηκών, υγιεινής και bar. 
Η κύρια όψη χαρακτηρίζεται από τα μεγάλα ανοίγματα που απολήγουν σε ημικυκλικό φεγγίτη. Αντίθετα, τα ανοίγματα του υπερυψωμένου τμήματος της κεντρικής ζώνης είναι μικρών διαστάσεων ορθογωνικά, ενώ πάνω από αυτά διαμορφώνεται απλή κορνίζα επίστεψης. 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 
Ο Όμιλος «Ορφεύς» στις Σέρρες έχει επιδείξει πλούσια ιστορία αγώνων και πολιτιστικής δράσης. Ο Όμιλος ιδρύθηκε την 1η Αυγούστου 1905 από δώδεκα νέους, οι οποίοι ακολουθώντας την καθοδήγηση του Ελληνικού Προξενείου Σερρών, συγκρότησαν πολιτιστικό σωματείο, που στην πραγματικότητα θα λειτουργούσε ως όργανο του Προξενείου για την παρακολούθηση και διεξαγωγή του μακεδονικού αγώνα. Το καταστατικό του Ομίλου προέβλεπε τη λειτουργία Γυμναστικού τμήματος, Δραματικού, Μουσικού και Κυνηγετικού. Ο Όμιλος «Ορφεύς» ανέπτυσσε μυστική ένοπλη δράση παράλληλα με έντονη πολιτιστική δραστηριότητα. 
Το κτήριο του Ομίλου «Ορφεύς» σχεδιάστηκε και ανεγέρθηκε από τον εργολάβο Κ. Καράμπελια. Σύμφωνα με τις πηγές, η κατασκευή του κόστισε 1.100 λίρες και εγκαινιάστηκε στις 27 Ιουλίου 1909 από το Μητροπολίτη Αθανάσιο Πιπέρα. 
Το κτήριο βρίσκεται στα όρια της πυρίκαυστης ζώνης, επί των οδών Ορφέως και Εθνικής Αντιστάσεως. 
Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, σειρά επισκευών και διαρρυθμίσεων αλλοίωσαν την αρχική μορφή του κτηρίου, το οποίο ωστόσο έχει διατηρήσει τις αρχικές συνθετικές αρχές και την κλίμακά του. 
Το κτήριο του Ομίλου «Ορφεύς» υπήρξε επί σειρά ετών η μοναδική αίθουσα που φιλοξενούσε την καλλιτεχνική , πνευματική και κοσμική κίνηση των Σερρών. Σύντομα μετά την ανέγερσή του, ο Όμιλος αναγκάστηκε να εκμισθώσει το κτήριο, λαμβάνοντας μάλιστα προκαταβολικά τα ενοίκια, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την αποπεράτωση του Γηροκομείου και την ίδρυση Οικοτροφείου. Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων (1912-1913) το κτήριο παρέμεινε σε πλήρη αδράνεια, ενώ ορισμένοι θεωρούσαν ότι εφόσον εκπληρώθηκε ο σκοπός για τον οποίο συστάθηκε ο Όμιλος, δηλαδή η απελευθέρωση των Σερρών, δεν υπήρχε λόγος περαιτέρω λειτουργίας του. 
Μετά την απελευθέρωση της πόλης των Σερρών το 1913 και έως το 1916 , η αίθουσα λειτούργησε ως κινηματογράφος με την επωνυμία Grand Cinema, υπό τη διεύθυνση του Εβραίου Αζαρία Οβαδιά. Το 1924, κατά τη διάρκεια επισκευών των στρατώνων, το κτήριο επιτάχθηκε από τη Μεραρχία Σερρών για να εγκατασταθεί ο 6ος Λόχος του 19ου Συντάγματος. Δύο χρόνια αργότερα, η αίθουσα λειτούργησε εκ νέου ως κινηματογραφική, με την ονομασία «Ορφεύς». Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις διακόπηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Η εκμίσθωση της αίθουσας ως αποθήκης σιτηρών και αποθήκευσης των λιπασμάτων στο χώρο της σκηνής, είχαν ως αποτέλεσμα το σάπισμα του ξύλινου δαπέδου και της σκηνής. 
Οι πολιτιστικές δραστηριότητες και οι επισκευές των χώρων επέστρεψαν κατά τη δεκαετία του 1950 και συνεχίστηκαν με αδιάλειπτη και ανοδική πορεία. Το 1979 στέγασε το Θέατρο Ανατολικής Μακεδονίας του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και το 1984 φιλοξένησε το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 


Πηγές 



Εϋνάρδειο σχολείο, πλ. Μητρόπολης, Αίγινα

Γενική άποψη (2014) από street View
Λεπτομέρεια όψης (2019)
Φωτογραφία :  Dina Chatzina


Διεύθυνση : πλ. Μητρόπολης, Αίγινα 

Επωνυμία : Εϋνάρδειο σχολείο 

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1830 

Αρχιτέκτονας : Σταμάτης Κλεάνθης & Eduard Schaubert 

Περιγραφή : 
Πρόκειται για ισόγειο κτίσμα στην Αίγινα, το οποίο μαζί με το παρακείμενο Καποδιστριακό Σχολείο αποτελεί ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο χαρακτηριστικό δείγμα της νησιώτικης αρχιτεκτονικής του περασμένου αιώνα. 
Το κτίσμα είναι μονώροφο υπερυψωμένο και έχει ορθογωνικό σχήμα. Είναι λιθόκτιστο και στεγάζεται με ξύλινη δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη, που φέρει κεραμίδια βυζαντινού τύπου. Στις στενές πλευρές σχηματίζεται αέτωμα. 
Χαρακτηριστικό του κτηρίου αποτελεί το πρόστυλο, το οποίο έχει μια συστοιχία οκτώ ορθογώνιων πεσσών, διαστάσεων 0,70x0,20 μ καταλαμβάνει όλη την πρόσοψη και σχηματίζει στοά με κολώνες, και το κυρίως κτίριο, τριών αιθουσών που επικοινωνούν μεταξύ τους. Ακολουθεί το νεοκλασικό ρεύμα, χωρίς τα έντονα μορφολογικά στοιχεία που συναντάμε στα κτίσματα της οθωνικής περιόδου. Η δωρικότητα και η απλότητα των όψεων δηλώνουν την πρωιμότητα του κτίσματος, που ακολουθεί τα κλασικά πρότυπα της συμμετρίας και της αρμονία των όγκων. 
Η είσοδος γίνεται από μία μεταλλική δίφυλλη πόρτα που βρίσκεται στο μέσον του πρόστυλου. 
Στην ανατολική πλευρά υπάρχει εντοιχισμένη επιγραφή: 

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ 

ΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΕΟΛΑΙΑ 

ΕΔΕΙΜΑΤΟ 

ΕΝ ΕΤΕΙ ΧΗΗΗΗΔΔΔ ( 1830) 


Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 
Η Αίγινα υπήρξε η πρωτεύουσα του νεώτερου ελληνικού κράτους και φιλοξένησε αρκετά σημαντικά δημόσια κτήρια, όπως το Κυβερνείο, το Ορφανοτροφείο και το Σχολείο, το οποίο ανεγέρθηκε με την οικονομική υποστήριξη του Ιωάννη Γαβριήλ Εϋνάρδου, προσωπικού φίλου του Καποδίστρια, καθώς και φιλελληνικών οργανώσεων της Ελβετίας. Ο Εϋνάρδος συνέβαλε στην επιτυχία της επανάστασης με μέσα υλικά, πολιτικά και διπλωματικά, ώστε το 1826 ο Μαυρομιχάλης του έγραφε «οι Έλληνες πλήρεις ευγνωμοσύνης προφέρουν το όνομά σας με μίαν γλυκείαν συγκίνησιν». Η Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον ανακήρυξε επίτιμο πολίτη στις 4 Μαΐου 1827. Ο Εϋνάρδος βοήθησε στην ίδρυση της εθνικής τράπεζας το 1841. 
Το Εϋνάρδειο Σχολείο στην Αίγινα βρίσκεται στον περίβολο της Μητρόπολης, στο χώρο όπου στις 26 Ιανουαρίου 1828 ορκίστηκε ο Κυβερνήτης, το Πανελλήνιο και ο Γραμματέας της Επικρατείας. Μετά εψάλη «η συνήθης δέησις υπέρ των τριών ηγεμόνων... Μετά ταύτα έγινεν ετέρα δέησις υπέρ του Κυβερνήτου Κόμητος Καποδίστρια και της νέας κυβερνήσεως της Ελλάδος και τα εν τω λιμένι αγγλικά και ρωσικά πλοία εκανονοβόλησαν δέκα και εννέα, υψώσαντα την ελληνικήν σημαίαν και έχοντα επί των καταρτιών αναπεπταμένας ποικιλόχρωμους πτερυγίας». Η τελετή αποτέλεσε την επίσημη αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους. 
Το κτήριο του σχολείου ανεγέρθηκε το 1830 σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Στ. Κλεάνθη και Ed. Schaubert. Είναι το πρώτο νεοκλασικό κτίριο, αλλά και ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια της Ελλάδας. 
Το κτήριο στέγασε το Κεντρικό Σχολείο, το οποίο προετοίμαζε δασκάλους. Υπήρξε το πρώτο