1ο Δημοτικό Σχολείο, Aμύνταιο Φλώρινας

Γενική άποψη από street View (2014)

Φωτογραφία εποχής
Πηγή :  http://odysseus.culture.gr

Διεύθυνση :   Aμύνταιο Φλώρινας

Επωνυμία :  1ο Δημοτικό Σχολείο

Χρόνος Κατασκευής :  1925-26    

                              
Περιγραφή :
Πρόκειται για αξιόλογο αρχιτεκτονικά και μορφολογικά κτίριο με νεοκλασικίζοντα στοιχεία στις όψεις. Το κτίσμα είναι διώροφο στο κεντρικό τμήμα του και ισόγειο στα δύο άκρα του.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :
Κτίστηκε στα 1925-26 ως εξατάξιο αλλά λειτούργησε ως τριτάξιο δημοτικό με διτάξιο νηπιαγωγείο. Η επικρατέστερη τυπολογία για τα εξατάξια σχολείο προέβλεπε από τρεις αίθουσες διδασκαλίας κατανεμημένες σε κάθε όροφο, με νότιο προσανατολισμό.
Είναι στενά συνδεδεμένο με τις ιστορικές μνήμες των κατοίκων της πόλης του Aμυνταίου. Κτίστηκε με κρατική δαπάνη και με εισφορές κατοίκων. Παλαιότερα στέγαζε το εξατάξιο Γυμνάσιο.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

ΥΠΠΟ  ΔΙΛΑΠ/Γ/76/9994/22-1-1991  ΦΕΚ 162/Β/21-3-1991

Πηγές 

http://listedmonuments.culture.gr
http://odysseus.culture.gr
https://edymmemagazine.wordpress.com
 

Αγ. Ανδρέου 34 διαμπερές με Όθωνος Αμαλίας 40, Πάτρα

Όψη οδού Αγ. Ανδρέου από street View (2019)

Όψη οδού Όθωνος Αμαλίας από street View (2019)

 

Διεύθυνση :  Αγ. Ανδρέου 34 διαμπερές με Όθωνος Αμαλίας 40, Πάτρα

Αρχιτεκτονική τάση :  Νεοκλασικό

Περιγραφή :

Τριώροφο νεοκλασικό κτίριο με δύο όψεις σε κεντρικούς δρόμους της πόλης (διαμπερές κτίριο). Οι όροφοι χρησιμοποιούνται ως κατοικία ενώ το ισόγειο για επαγγελματική χρήση (βλέπει στον παραλιακό δρόμο - άμεση σχέση με το λιμάνι). Έτσι η είσοδος στους ορόφους τοποθετείται στην Αγ. Ανδρέου και όχι στην Όθωνος Αμαλίας όπως και σε άλλα κτίρια που βλέπουν στους ίδιους δρόμους. Οι όψεις του οργανώνονται συμμετρικά σε κατακόρυφους άξονες με αρμονική εναλλαγή πλήρων - κενών. Φέρουν αξιόλογο διάκοσμο (ψευδοπεσσούς, γείσα με αετώματα στα ανοίγματα του πρώτου ορόφου, τραβηχτές κορνίζες κα) και στις δύο όψεις υπάρχουν μαρμάρινοι εξώστες με φουρούσια και σφυρήλατα κιγκλιδώματα, ενώ η κύρια όψη επί της Αγ. Ανδρέου τονίζεται με εξώστη καθ’ όλο το μήκος της.
Η επίστεψη του κτιρίου γίνεται με γείσο τραβηχτό, που φέρει οδόντες και κοσμείται με ακροκέραμους.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Το κτίριο μαζί με τα υπόλοιπα του Ο.Τ. συμβάλλει στην διατήρηση της κλίμακας στην κεντρική περιοχή του λιμανιού. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  98786/7519/1995    ΦΕΚ 1197/Δ/29-12-1995

Πηγές 

http://estia.minenv.gr

 

Λαογραφικό Μουσείο, πλ. Αμολιανής, Αμμουλιανή Χαλκιδικής

Άποψη εισόδου
Πηγή :  https://www.archaiologia.gr

Διεύθυνση :  πλ. Αμολιανής, Αμμουλιανή Χαλκιδικής

Επωνυμία :  Λαογραφικό Μουσείο

Χρόνος Κατασκευής :  1907

Περιγραφή :

Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιστορικό χαρακτήρα για τη δημιουργία του οικισμού του οποίου αποτελεί μαζί με την εκκλησία της πλατείας το βασικό αρχιτεκτονικό πυρήνα, επιπλέον δε είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα μετοχιακής (καλογερικής) αρχιτεκτονικής της Xαλκιδικής.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Το Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται λίγο πάνω από το λιμανάκι του νησιού, στην πλατεία, εκεί όπου είναι και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Ηταν καλογερικό μετόχι της μονής Βατοπεδίου, κτισμένο το 1907. Με την άφιξη των προσφύγων στο νησί, το κτίριο μετατράπηκε σε δημοτικό σχολείο, όπου στο ισόγειο ήταν τα μαγειρεία και η τραπεζαρία για το συσσίτιο και στον επάνω όροφο οι αίθουσες διδασκαλίας. Λειτούργησε ως τα μέσα της δεκαετίας του ’60.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

ΥΠΠΕ  ΔΙΛΑΠ/Γ/2314/54573/12-1-1980  ΦΕΚ 210/Β/1-3-1980

Πηγές 

http://listedmonuments.culture.gr

https://www.archaiologia.gr

 

Πρώτο Ελληνικό Γυμνάσιο, Βασ. Κωνσταντίνου 34 Ναύπλιο Άργολίδας

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση :  Βασ. Κωνσταντίνου 34 Ναύπλιο Άργολίδας

 

Επωνυμία :  Πρώτο Ελληνικό Γυμνάσιο

 

Αρχιτεκτονική τάση :  Νεοκλασικό

 

Χρόνος Κατασκευής :  1857

 

Περιγραφή :

Αξιόλογο τριώροφο "νεοκλασικό" κτίριο που κτίστηκε το 1857 για να στεγάσει το Γυμνάσιο της πόλης. που ήταν και το πρώτο Ελληνικό μετεπαναστατικό γυμνάσιο. Έχει διατηρημένα μορφολογικά χαρακτηριστικά (οριζόντια περιμετρικά γείσα, παραστάδες, τραβηχτά γύρω από τα ανοίγματα και αέτωμα κεντρικό στην όψη της Β. Κων/νου).

Η πρόσοψη, αυστηρή και επιβλητική, χωρίζεται σε τρία συμμετρικά τμήματα, με προεξέχον το κεντρικό, που τονίζεται από τους λαξευτούς γωνιόλιθους.

Ακολουθώντας τις αρχές της αρχιτεκτονικής των κλασσικών χρόνων το κτίριο έχει βάση, κορμό και στέψη. Το ισόγειο διακοσμείται με μία λευκή ταινία στη βάση και με αγκωνάρια από λίθους με κυφώσεις στις γωνίες. Οι όροφοι ορίζονται με λευκά οριζόντια γείσα με λευκούς παραστάδες στις γωνίες. Το αέτωμα –στέψη- πλαισιώνεται με γείσο που συναντάμε και στο υπόλοιπο κτίριο, ενώ το τύμπανο είναι αδιακόσμητο.

 

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Πρόκειται για ένα τριώροφο κτίριο κλασικιστικής αρχιτεκτονικής κτισμένο το 1857. Αρχικά το οικοδόμημα ήταν διώροφο και το 1893 προστέθηκε ο τρίτος όροφος. Το Ελληνικό σχολείο στεγάστηκε στο ισόγειο και το Γυμνάσιο στον πρώτο και δεύτερο όροφο.

Η μελέτη των κατόψεων των επιπέδων του κτιρίου μαρτυρούν νεότερες επεμβάσεις. Σύμφωνα με αποτύπωση του 1989 το ισόγειο δεν επικοινωνεί με τον όροφο, στον οποίο έχει κάποιος πρόσβαση από μία εξωτερική σκάλα στην οδό Αντωνοπούλου. Στο σύνολο του το κτίριο έχει οκτώ αίθουσες με εμβαδόν 20-25 μ2, επαρκείς για να στεγάσουν τους μαθητές του Ελληνικού και του Γυμνασίου που, σύμφωνα με επίσημες εκθέσεις του Υπουργείου Παιδείας την περίοδο αυτήν, δεν ξεπερνούσαν τους 240.

Στην πρόσοψη του κτιρίου είναι χαραγμένη η επιγραφή «ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΝ / ιδρυθέν το 1833. ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΙ / ΟΘΩΝΟΣ Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ».

Από το σχολικό έτος 1929-1930 τα σχολεία παύουν να λειτουργούν σ’ αυτό το κτίριο, καθώς μεταφέρονται σε καινούργιο διδακτήριο που οικοδομήθηκε απέναντι από το παλιό, στο χώρο που υπήρχε το οπλοστάσιο. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε σαν βοηθητικός χώρος του Γυμνασίου, στέγασε γραφεία, φροντιστήρια, την Α΄ Δημόσια Βιβλιοθήκη, το Ελληνικό Ωδείο και σήμερα στεγάζει το Δημαρχείο της πόλης.

 

Χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο με τις αποφάσεις

 

Υπ. Πολιτισμού  ΥΑ 3966/253/13-1-1960, ΦΕΚ 45/Β/29-1-1960

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  73099/4224α/06-07-1992  ΦΕΚ 809/Δ/06-08-1992

 

Πηγές 

 

1.    Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  http://estia.minenv.gr

2.    Υπ. Πολιτισμού  http://listedmonuments.culture.gr

3.    Δήμος Ναυπλίου  http://cityofnafplio.net/el/points-of-interest/proto-gymnasio

 

Σχολή Ευελπίδων, Αμαλίας 22 & Τερζάκη, Ναύπλιο Αργολίδας

Γενική άποψη
Πηγή :  https://nafplio.gr

Διεύθυνση :  Αμαλίας 22 & Τερζάκη, Ναύπλιο Αργολίδας
 
Επωνυμία :  Σχολή Ευελπίδων
 
Χρόνος Κατασκευής :  πρό 1828
 
Περιγραφή :
Αξιόλογο τριώροφο "ενετικο" κτίριο με εμφανή λιθοδομή με μικρές ακανόνιστες πέτρες, κόκκινους πλίνθους και πωρόλιθους στις γωνίες. Το κτίριο έχει μπαλκόνια με μεταλλικά φουρούσια. ασύμμετρα τοποθετημένα στις όψεις του και πυκνά ανοίγματα - παράθυρα λαϊκού τύπου περσιδωτά εξώφυλλα και πόρτες ισογείου ταμπλαδωτές. Πάνω από τα ανοίγματα διακρίνεται τοξωτή κατασκευή. Το κτίριο επισκευάστηκε από τον Εϋδεκ για να στεγάσει την πρώτη Σχολή Ευελπίδων το 1829.
 
Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :
Το 1828 Ο Ιωάννης Καποδίστριας θέλοντας να πλαισιώσει το Τακτικό Σώμα Στρατού με ικανά στελέχη , προχωράει με διάταγμα στην ίδρυση Στρατιωτικής σχολής την οποία και ονομάζει Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Σαν πρότυπο έθεσε τη Γαλλική Πολυτεχνική Σχολή δημιούργημα του Ναπολέοντα. Αναθέτει λοιπόν την εποπτεία της συγκρότησης και οργάνωσης στον Βαυαρό Συνταγματάρχη Καρλ Βίλχελμ φον Χάιντεκ ,ο οποίος ήταν εκείνη την εποχή διευθυντής του Τακτικού Στρατού. Ο ίδιος ο Καποδίστριας ονόμασε τους πέντε πρώτους μαθητές «Ευέλπιδες».
Την 1η Ιουλίου 1828 η Σχολή ιδρύεται στο Ναύπλιο με προσωρινό τίτλο «Λόχος των προγυμναστών» ενώ η διεύθυνση της ανατίθεται στον Ιταλό υπολοχαγό Ρωμύλο ντε Σαντέλι.
Σύμφωνα με μαρτυρία του κ. Κωστή Σαραβάνου μελετητή και επιβλέποντος μηχανικού κατά την αποκατάσταση που έγινε το 1975 το αρχικό χρώμα των κουφωμάτων ήταν κυπαρισσί. Δυστυχώς όμως ο στρατιωτικός διοικητής (με το προσωπικό του γούστο) επέβαλλε να βαφτούν μπλε (ατύχημα που επιβλήθηκε από την Αρχιτεκτονική επιτροπή και στα γειτονικά κτίρια).

 
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
 
Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  53128/4153α/23-09-1987  ΦΕΚ 1025/Δ/16-10-1987
 

Πηγές 
http://estia.minenv.gr

Αθ. Δούκα 2 & Νεοφύτου 34 Χαλκίδα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Αθ. Δούκα 2 & Νεοφύτου 34, Χαλκίδα

 

Περιγραφή :

Παρουσιάζει αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον. H διάταξη των όψεων είναι λιτή και συμμετρική και τα επιμέρους μορφολογικά στοιχεία παρουσιάζουν ενδιαφέρον: το μαρμάρινο μπαλκόνι με τα λαξευτά φουρούσια από παραστάδες που φέρουν γείσο, ενώ η ξύλινη πόρτα εισόδου έχει νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία και φεγγίτη με σιδεριά.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  387/57α/29-12-1997  ΦΕΚ 126/Δ/27-02-1998

ΥΠΠΕ  ΔΙΛΑΠ/Γ/350/27752/20-04-1982  ΦΕΚ 285/Β/25-05-1982

Πηγές 

 

http://estia.minenv.gr/

http://listedmonuments.culture.gr

 

 

Δεληγιώργη 1 & Σκυλίτση, Πειραιάς Αττικής

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση :  Δεληγιώργη 1 & Σκυλίτση, Πειραιάς Αττικής
 
Περιγραφή :
Κτίριο του '30 με επιρροές ιταλικής αρχιτεκτονικής (εποχή Φάσιο) με σπασμένα τόξα στα παράθυρα του πρώτου ορόφου και απομίμηση κλειδίου στην άντυγα του τόξου. Ψευδοϊσόδομη διακόσμηση κατακόρυφη. Το κτίριο έχει βάση, κορμό και στέψη. Ταράτσα με στηθαίο και με ιδιαίτερα αρχιτεκτονική διακόσμηση με τραβηχτά. Το κτίριο έχει κάποτε και σύνθεση χρωματισμών στην όψη υπολείμματα των οποίων υπάρχουν στην κορνίζα του ορόφου. Ενιαία διαμόρφωση των κουφωμάτων ισόγειου και πρώτου ορόφου με ταυτόχρονη χρήση προστατευτικών κιγκλιδωμάτων φτιαγμένων με ιδιαίτερη διακοσμητική φροντίδα. Επί μέρους άξονες συμμετρίας στις όψεις.
 
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
 
Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  21745/1214α/16-03-1987 Δ-420 α/ 15-05-1987
 
Πηγές 

http://estia.minenv.gr
 

Τσαμαδού 70, Πάτρα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Τσαμαδού 70, Πάτρα

 

Αρχιτεκτονική τάση :  Νεοκλασικό

 

Περιγραφή :

Διώροφο πετρόρριχτο κτίριο με στέγη εν μέρει και εν μέρει δώμα και μικρή σοφίτα - απόληξη βοηθητικού κλιμακοστασίου. Το ισόγειο φιλοξένησε πάντοτε επαγγελματική στέγη και ο όροφος κατοικία. Η τυπολογία του χαρακτηρίζεται από την έκκεντρη είσοδο κλιμακοστασίου που οδηγεί στον όροφο όπου φιλοξενεί προς τους χώρους υποδοχής και προς τον ακάλυπτο τους χώρους υπνοδωματίων με τους βοηθητικούς χώρους και το κλιμακοστάσιο προς τη σοφίτα και το δώμα μεταξύ τους. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο μαρμάρινο έχει αντικατασταθεί (ενώ παραμένει το αρχικό κιγκλίδωμα) σε αντίθεση με το βοηθητικό προς τη σοφίτα που διατηρείται ανέπαφο. Ομοίως έχε αντικατασταθεί η κεντρική είσοδος ενώ παραμένει η μαρμάρινη κορνίζα. Η όψη τονίζεται από τον κεντρικό εξώστη με τα χυτά φουρούσια και τα ενδιαφέροντα κιγκλιδώματα ενώ τα ανοίγματα κοσμούν πτυχωτές κορνίζες και φέρουν νεοκλασική κλείδα και φατνώματα κάτω από τις ποδιές. Η στέγη του κτιρίου με νεοκλασικό γείσο και κορνίζα κάτω από αυτό. Η στέγαση στο μπροστινό τμήμα με στέγη ενώ το πίσω τμήμα έχει δώμα όπου και η μικρή σοφίτα.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  86723/6412α/24-10-1995  ΦΕΚ 947/Δ/10-11-1995

Πηγές 

 

http://estia.minenv.gr

 

 

οικία Μπάλλα, Π. Mελά 10 Δράμα

Γενική άποψη από street View (2014)

Σχέδιο όψης
Πηγή :  Δέσποινα Αϊβαζόγλου Δόβα Διδακτορική διατριβή
«Ο νεοκλασικισμός στην αστική αρχιτεκτονική της Δράμας»

Διεύθυνση :  Π. Mελά 10, Δράμα

Επωνυμία :  οικία Μπάλλα

Χρόνος Κατασκευής :  1880-1890

Περιγραφή :
Διώροφη κατοικία. Αποτελείται από ημιυπόγειο και δύο ορόφους. Καλύπτεται με κεραμοσκεπή στέγη που προεξέχει γύρω από αυτό. Το οικόπεδό είναι μεσαίο. Έχει σχήμα τραπεζίου και το εμβαδόν του είναι 210 μ.2 περίπου. Η κάτοψη του κτίσματος είναι ορθογωνική και έχει εμβαδόν 105 μ2. Η πρόσβαση για την κατοικία πραγματοποιείται από τον εμπρόσθιο ακάλυπτο χώρο που έχει μορφή τριγωνική.
Η κανονική μορφολογική οργάνωση της όψης αναδεικνύεται με την πλαστική επεξεργασία των επί μέρους στοιχείων της και τη ρυθμολογική πλαισίωση των ανοιγμάτων της.
Η επιφάνεια της όψης των ορόφων επιχρίεται με τριπτό επίχρισμα και διαιρείται σε δύο οριζόνπες ζώνες με προεξέχον γείσο που τοποθετείται στο ύψος του δαπέδου του β’ ορόφου. Διαχωρίζεται επίσης με παραστάδες σε τρία κατακόρυφα διάχωρα, συμμετρικά διατεταγμένα ως προς κεντρικό κατακόρυφο άξονα. Σε κάθε διάχωρο τοποθετείται από ένας άξονας ανοιγμάτων. Στο κεντρικό δημιουργείται η κυρία είσοδος της κατοικίας στον α’ όροφο και στον β’ όροφο διαμορφώνεται ο εξώστης και η εξωστόθυρα. Στα πλευρικά διάχωρα σχηματίζονται παράθυρα.
 
Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :
Αποτελεί πολύ αξιόλογο δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής, όπως αυτή αναπτύχθηκε στη Δράμα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αι. λόγω της οικονομικής ευημερίας που προήλθε από την ανάπτυξη του εμπορίου του καπνού.
Η χρονολογία ανέγερσης του κτίσματος εντάσσεται στο χρονικό διάστημα 1880-1890. Η αρχική του χρήση ήταν ως διώροφη μονοκατοικία με εσωτερικό κλιμακοστάσιο. Μεταγενέστερα χρησιμοποιήθηκε ως δύο ανεξάρτητες κατοικίες.
 
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
 
ΥΠΠΟ  ΔΙΛΑΠ/Γ/2591/41508/1-9-1992  ΦΕΚ 591/Β/30-9-1992
 
Πηγές 
 
http://listedmonuments.culture.gr
Δέσποινα Αϊβαζόγλου Δόβα Διδακτορική διατριβή
«Ο νεοκλασικισμός στην αστική αρχιτεκτονική της Δράμας»
 

Αμύνανδρου 31 & Φιλοπάππου 28, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση :  Αμύνανδρου 31 & Φιλοπάππου 28, Αθήνα

 

Περιγραφή :

Διώροφο γωνιακό κτίριο μεγάλων μεγεθών με υπόγειο. Έχει αξονικη συμμετρία και διαθέτει τρεις εισόδους δύο επί της οδού Φιλοπάππου και μια επί της Αμύνανδρου. Από την πλευρά της Φιλοπάππου φθάνει η είσοδος από μικρή σκάλα λόγω υψομετρικής διαφοράς. Στον όροφο υπάρχουν δύο μικροί εξώστες με κτιστά φουρούσια και

προστατευτικό κιγκλίδωμα απλής μορφής. Όλα τα ανοίγματα έοναι ορθογώνια και τοποθετημένα σε σκάλες. Τα σκούρα είναι ξύλινα και τα τζαμαλίκια με καϊτια. Το κτίριο καταλήγει σε προεξέχον γείσο και συμπαγές στηθαίο.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο με την απόφαση

 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  97785/7570α/02-12-1994  ΦΕΚ 1332/Δ/21-12-1994

 

Πηγές 

 

http://estia.minenv.gr

 

 

Παλιό Δημαρχείο, Γκίλφορδ & Ευγενίου Βουλγάρεως Κέρκυρα

Γενική άποψη από street View (2011)

Γενική άποψη
Πηγή :  https://www.infokerkyra.gr

Λεπτομέρεια όψης από από street View (2011)

Διεύθυνση :  Γκίλφορδ & Ευγενίου Βουλγάρεως, Κέρκυρα

 

Επωνυμία :  Παλιό Δημαρχείο

 

Χρόνος Κατασκευής :  1693

 

Περιγραφή :

Είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από λαξευτή σινιότικη πέτρα, βασισμένο σε σχέδια αγνώστου μηχανικού.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Η αρχική χρήση του κτιρίου ήταν Λέσχη των Ευγενών της Κέρκυρας και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1693. Μετατράπηκε στο θέατρο Σαν Τζιάκομο το 1720, παίρνοντας το όνομά «Nobile Teatro di San Giacomo»  από τον καθολικό καθεδρικό ναό του Αγίου Ιακώβου που βρίσκεται απέναντι. Έκτοτε ανέβηκαν πολλά θεατρικά έργα και κυρίως ιταλικές όπερες. Το 1903 το Σαν Τζιάκομο μετατράπηκε σε Δημαρχείο. Μέχρι και σήμερα, στεγάζει ορισμένες υπηρεσίες του Δήμου Κέρκυρας και αποτελεί την επίσημη έδρα του Δημάρχου Κέρκυρας. Είναι το μοναδικό κτίριο της πόλης με εμφανή λαξευτή τοιχοποιία, από κερκυραϊκή πέτρα Σινιών, ενώ έχει πολύ ενδιαφέροντα αναγεννησιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Χαρακτηριστικά είναι τα εντοιχισμένα γλυπτά του Δόγη της Βενετίας Φραγκίσκου Μοροζίνι, που τοποθετήθηκε εκεί το 1691 και της «απηδάλου νηός», σημερινού εμβλήματος του Δήμου Κέρκυρας.

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η είσοδος στο θέατρο Σαν Τζιάκομο, γίνονταν από το τελευταίο τόξο, που είχε ειδικά διαρρυθμιστεί, ενώ η πλατεία βρισκόταν στο ίδιο ύψος με την είσοδο και έμπαινε κανείς από τα πίσω καθίσματα. Δύο σκάλες στα άκρα της ανατολικής πλευράς οδηγούσαν στα θεωρεία και το υπερώο. Η σκηνή ήταν στη δυτική πλευρά, ενώ η συνολική χωρητικότητά του θεάτρου σε θεατές ήταν περίπου 350 άτομα. Η πλατεία είχε 12 σειρές καθίσματα και πάνω από αυτήν βρίσκονταν τρεις σειρές θεωρείων, τα οποία μπορούσαν αρχικά να νοικιαστούν για ολόκληρη τη σεζόν μόνο στους ευγενείς, αλλά αργότερα και στους εύπορους πολίτες. Πάνω από τα θεωρεία βρισκόταν το υπερώο το οποίο γέμιζε αρχικά με εύπορους αστούς και αργότερα με «παν κοινωνικόν στοιχείον».

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

ΥΑ 15794/19-12-1961, ΦΕΚ 35/Β/2-2-1962

 

Πηγές 

 

http://listedmonuments.culture.gr

https://www.infokerkyra.gr

https://www.protothema.gr

 

 

Αρχοντικό Μίσιου, Ασωπίου 7, Ιωάννινα

Εσωτερική όψη
Πηγή :  https://www.travelioannina.com

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Ασωπίου 7, Ιωάννινα
 
Επωνυμία :  Αρχοντικό Μίσιου
 
Αρχιτεκτονική τάση :  Γιαννιώτικη αρχιτεκτονική
 
Χρόνος Κατασκευής :  1844
 
Αρχιτέκτονας :  Αριστοτέλης Ζάχος
 
Περιγραφή :
Η κάτοψή του διαμορφώνεται σε σχήμα Π και είναι διώροφο με ένα καμαροσκέπαστο χώρο υπογείου (μπίμτσα) και μεσοπάτωματα στις προεξοχές του. Στο ισόγειο διαμορφώνονται βοηθητικοί χώροι. Στον όροφο υπάρχει μακρόστενη επιβλητική κρεββάτα με δυo θερινά δωμάτια δεξιά και αριστερά των πτερύγων και τρία χειμωνιάτικα στο πίσω μέρος. Η προσπέλαση από το δρόμο γίνεται από τη χαρακτηριστική και επιβλητική στεγασμένη δίφυλλη εξώπορτα που αποτελεί μέρος του ψηλού μανδρότοιχου που περιβάλλει την κύρια αυλή της εισόδου όπου υπάρχει και το πηγάδι, όπως και την πίσω αυλή η οποία φαίνεται με επίσκεψη στο χώρο.
 
Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :
Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αστικής γιαννιώτικης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα ακολουθώντας παλιότερα πρότυπα κατασκευασμένα προ του 1820, όπως το «Σπίτι του Δεσπότη» και το αρχοντικό «Ιωαννίδη» που πλέον δεν υπάρχει σήμερα. Κτίστηκε το 1844, σύμφωνα με λιθανάγλυφη επιγραφή, που εντοπίζεται στο κλειδί της κεντρικής καμάρας στην κλίμακα της κυρίας όψης. Από το 1949 μέχρι το 1955 στους χώρους του φιλοξένησε την Υπηρεσία Ανοικοδομήσεως του Υπουργείου Δημοσίων Έργων και στο πίσω μέρος του αρχοντικού κατασκευάστηκαν νεότερες προσθήκες βοηθητικών αναγκών. Το 1989 αγοράσθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο με σκοπό, μετά την αποκατάστασή του, να στεγάσει ένα είδος Μουσείου Παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής ή Μουσείο της πόλης των Ιωαννίνων και Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού.
Από το καλοκαίρι του 2004, στον όροφο λειτουργεί έως και σήμερα η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Ηπείρου, Βορείου Ιονίου και Δυτικής Μακεδονίας.
Με χρηματοδότηση της Προγραμματικής Περιόδου «ΕΣΠΑ 2007-2013», το ισόγειο αναδείχθηκε και διαμορφώθηκε Μόνιμος Εκθεσιακός Χώρος όπου παρουσιάζονται στο κοινό σημαντικές πτυχές της αστικής ζωής και κοινωνίας των Ιωαννίνων, ώστε ο επισκέπτης, ολοκληρώνοντας τη διαδρομή να έχει συνολική εικόνα για την αρχιτεκτονική μορφή του κτηρίου, για τη χρήση του, τη λειτουργία των χώρων και τις δραστηριότητες που λάμβαναν χώρα σ΄ αυτό.
Στην οικία Μίσιου φιλοξενήθηκε ο Άγγλος περιηγητής Η.Ηοlland στο πρώτο του ταξίδι στα Γιάννινα. Τότε η κατοικία, που κατά τον ίδιο κτίστηκε στις αρχές του 18ου αι. ανήκε στο Μιχαήλ Μίσιο, γιαννιώτη άρχοντα. Στην πυρκαγιά του 1820 το αρχοντικό αυτό καταστράφηκε και ξανακτίστηκε το 1844 στην ίδια θέση και στον ίδιο αρχιτεκτονικό τύπο. Ο νέος κτήτορας Αλέξιος Μίσιος ήταν ομώνυμος εγγονός του πρώτου κτήτορα και ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε την υλοποίησή του ήταν ο γνωστός Αριστοτέλης Ζάχος.
Στην οικία έχουν επίσης φιλοξενηθεί κατά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων το 1913 ο πρίγκηπας και μετέπειτα βασιλιάς Γεώργιος ο Β’, ο διάδοχος Κωνσταντίνος αλλά και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.
Στο ακίνητο έχει εκδοθεί τίτλος Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης με το
ΦΕΚ 69/Δ/18-11-1986
 
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
 
http://estia.minenv.gr/
http://listedmonuments.culture.gr
http://odysseus.culture.gr
http://www-ioa.epcon.gr
https://www.travelioannina.com

Πηγές 

ΒΔ 16-11-1936, ΦΕΚ 518/Α/23-11-1936

ΥΠΠΟ  ΔΙΛΑΠ/Γ/829/44901/6-9-2000  ΦΕΚ 1166/Β/20-9-2000

Αναγνωστοπούλου 35, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2019)

Διεύθυνση : Αναγνωστοπούλου 35, Αθήνα

 

Αρχιτέκτονας : Βασίλειος Τσαγρής

 

Περιγραφή :

Παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον με τον επιτυχημένο συνδυασμό γεωμετρικότητας και διακοσμητικής διάθεσης.

Βρίσκεται σε οικόπεδο επιφάνειας 226,00 μ2 και η συνολική επιφάνεια του κτίσματος είναι 703,00 μ2 (ημιυπόγειο 181,45 τ.μ., υπερυψωμένο ισόγειο 181,45 τ.μ., 1ος όροφος 181,45 τ.μ., 2ος όροφος 158,6 τ.μ.).

 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Είναι έργο του αρχιτέκτονα Β. Τσαγρή.

Στο σπίτι αυτό έζησε ο Ν. Καζαντζάκης στην Αθήνα.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

ΥΠΠΟ  ΔΙΛΑΠ/Γ/2053/48937/5-10-1998  ΦΕΚ 1111/Β/23-10-1998

 

Πηγές 

 

http://listedmonuments.culture.gr

https://www.e-publicrealestate.gr

 

 

Οικία Δημ. Κατσέμη, Μεταμορφώσεως 27 & Σοφοκλέους, Βόλος

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση :  Μεταμορφώσεως 27 & Σοφοκλέους, Βόλος
 
Επωνυμία :  Οικία Δημ. Κατσέμη
 
Χρόνος Κατασκευής :  1929-1930
 
Αρχιτέκτονας :  Ι. Τσιράγγελος
 
Περιγραφή :
Αποτελεί αξιόλογο δείγμα αρχιτεκτονικής, αστικής κατοικίας των αρχών του 20ου αιώνα, είναι δε από τα ελάχιστα που διασώθηκαν από τους σεισμούς στο Βόλο. Αποτελείται από υπόγειο, υπερυψωμένο ισόγειο και όροφο, με συμμετρικές όψεις και έχει κυρίαρχα μορφολογικά στοιχεία το πολυγωνικό σαχνισί στην όψη της οδού Μεταμορφώσεως, και την ανοιχτή βεράντα του ορόφου με την μνημειακή είσοδο πάνω στην οποία αυτή εδράζεται. Τα στοιχεία αυτά, συμπληρώνουν και τα άλλα αξιόλογα αρχιτεκτονικά στοιχεία των εξωτερικών όψεων και του εσωτερικού του.
 
Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :
Στο ακίνητο έχει εκδοθεί τίτλος Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης με το
ΦΕΚ 190/Δ/06-04-1990
 
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
 
ΥΠΠΕ  ΔΙΛΑΠ/Γ/2719/43967/9-10-1985  ΦΕΚ 674/Β/13-11-1985
 
Πηγές 
 
http://estia.minenv.gr
http://listedmonuments.culture.gr
 
 

Οικία Μπενβενίστε, Δελφών Παρασκευοπούλου & Γ. Κωνσταντινίδη, Θεσσαλονίκη

 

          Γενική άποψη από street View (2011)

             Γενική άποψη από street View (2011)

Διεύθυνση :  Δελφών Παρασκευοπούλου & Γ. Κωνσταντινίδη, Θεσσαλονίκη

 

Επωνυμία :  Οικία Μπενβενίστε

 

Αρχιτεκτονική τάση :  Εκλεκτικιστικό

 

Χρόνος Κατασκευής :  1909

 

Περιγραφή :

Το κτίριο αποτελείται από τρεις ορόφους. Το ισόγειο λειτουργεί ανεξάρτητα με δική του είσοδο από την αυλή και περιλαμβάνει μια οικία και δύο καταστήματα.

Ο κάθε όροφος είναι ένα διαμέρισμα που στο κέντρο υπάρχει ένα σαλόνι και στις δύο πλευρές του ενώνει τα δωμάτια από τους δυο παράλληλους δρόμους. Η είσοδος στον πρώτο όροφο γίνεται από τη μαρμάρινη εξωτερική  σκάλα της αυλής που οδηγεί σε εσωτερικό κλιμακοστάσιο.

Το κτίριο χαρακτηρίζεται από εκλεκιστικά στοιχεία με λαϊκή αρχιτεκτονική και ρομαντική διακόσμηση. Εξωτερικά πλαισιώνεται από σιδερένια κιγκλιδώματα των μπαλκονιών (εξώστες), φυτικά και ελικοειδή ανάγλυφα κοσμήματα, απομιμήσεις υφάσματος στα κτιστά φουρούσια και κρεμαστές διάτρητες ξύλινες κορνίζες στη στέγη της σοφίτας. Επίσης χαρακτηριστικοί είναι οι δύο εξώστες στην οδό Δελφών, που δημιουργούν τραπεζοειδή σκεπαστό εξώστη με μπαλαούστρες (συμπαγή κολωνάκια) αντί για κάγκελο (κιγκλίδωμα).

Στον 2ο όροφο υπήρχαν οροφογραφίες που κοσμούσαν τους ορόφους αλλά  επικαλύφθηκαν από  αλλεπάλληλες στρώσεις ασβέστη.

Ο σεισμός του 1978 δεν επηρέασε τη στατικότητα του κτηρίου, αλλά δημιούργησε πολλές φθορές στα εσωτερικά και εξωτερικά επιχρίσματα και κατέστρεψε μέρος των οροφογραφιών.

 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Είναι αξιόλογο δείγμα αρχιτεκτονικής των αρχών του αιώνα μας στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ήταν ιδιοκτησία της Σερβέτ Χανούμ, συζύγου του Μουσταφά Τεφήκ Εφέντη.

Η χρονολογία ανοικοδόμησης του κτηρίου τοποθετείται μεταξύ 1907-1919. Η πιο τεκμηριωμένη πληροφορία για το κτίσμα χρονολογείται στο 1925, όταν το διατηρητέο περνάει στα χέρια της Υπηρεσίας Διαχείρισης ανταλλάξιμων μουσουλμανικών περιουσιών.

Υπάρχουν όμως στοιχεία στο Hulasa (φορολογικό βιβλίο) του 1911 που αναφέρουν ότι στην οδό Αβδούλ Κερήμ (παλιά ονομασία της οδού), ο Αβδούλ Κερήμ, γιος του Χατζή Μπεκήρ και συγγενής της ιδιοκτήτριας Σερβέτ Χανούμ, το είχε κτίσει ως apartman Hane τo 1909.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

ΥΠΠΕ  ΔΙΛΑΠ/Γ/2112/43531/5-10-1984  ΦΕΚ 846/Β/29-11-1984

 

Πηγές 

 

http://listedmonuments.culture.gr

https://www.thessnews.gr

 

Ρωσικό Νοσοκομείο (πρώην Δημόσιο Μαιευτήριο), Αλ. Παπαναστασίου 21, Θεσσαλονίκη

Γενική άποψη από street View (2019)

Διεύθυνση :  Αλ. Παπαναστασίου 21, Θεσσαλονίκη

 

Επωνυμία :  Ρωσικό Νοσοκομείο (πρώην Δημόσιο Μαιευτήριο)

 

Χρόνος Κατασκευής :  1907-1910

 

Περιγραφή :

Είναι ένα διώροφο κτίσμα με κάτοψη συμμετρική που καταλήγει σε ημικύκλιο, η δε πρόσοψη του είναι διαμορφωμένη με υπερυψωμένη κιονοστοιχία κορινθιακού ρυθμού που προσδίνει στο κτήριο ποιότητα και μεγαλοπρέπεια.

Η εξωτερική όψη του κτιρίου είναι επιβλητική και ιδιαίτερα η πρόσοψη: έξι συμμετρικοί μεγάλοι ημικίονες με επίκρανα κορινθιακού τύπου, επιστύλιο με ελικοειδή ανάγλυφα κοσμήματα και η μνημειώδης μαρμάρινη κλίμακα που οδηγεί στην περίτεχνη είσοδο του ορόφου. Δυστυχώς, με τη διάνοιξη της οδού Παπαναστασίου, χάθηκε η πρώτη μαρμάρινη σκάλα που οδηγούσε στην υπερυψωμένη αυλή, καθώς και η περίφραξη μαζί με αρκετά πεύκα της αυλής. Αντί γι' αυτά, σήμερα υπάρχει ένας ψηλός αναλημματικός τοίχος ο οποίος ουσιαστικά κρύβει το κτήριο από τους διαβάτες.

Η εσωτερική διάταξη του κτιρίου είναι απλή και απηχεί τις αντιλήψεις περί νοσοκομειακής λειτουργικότητας των αρχών του 20ού αιώνα: καρδιά του κτηρίου είναι ένα αίθριο- φωταγωγός, ο οποίος περιβάλλεται από έναν περιμετρικό διάδρομο γύρω από τον οποίο οργανώνονται οι χώροι, με το ημικυκλικό χειρουργείο να είναι τοποθετημένο στην πίσω -ανατολική- πλευρά του κτίσματος, κατά το συνήθειο της εποχής. Το μεγάλο εσωτερικό ελεύθερο ύψος στους χώρους του ορόφου (5,20 μ.) αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα εφαρμογή των αντιλήψεων περί νοσοκομειακής υγιεινής της εποχής.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 

Στην περίοδο ακμής της Θεσσαλονίκης, στα τέλη του 19ου - αρχές του 20ού αιώνα, η ρωσική κοινότητα ίδρυσε το νοσοκομείο της σε μια περιοχή που περιλάμβανε άλλα δύο νοσοκομεία: το Ελληνικό (Θεαγένειο) και το Ισραηλιτικό (Χίρς).

Η διαδικασία ξεκίνησε το 1904, με την αγορά του οικοπέδου, έκτασης 10.925 τετραγωνικών πήχεων, από τον Νικόλαο Χατζηλαζάρου, ως αντιπροσώπου της ρωσικής κυβέρνησης. Οι εργασίες διήρκεσαν μια τριετία και τα εγκαίνια του νοσοκομείου έγιναν το 1909.

Στο βιβλίο του Κ. Ν. Κυριαζίδη "Η Θεσσαλονίκη υπό υγιεινής απόψεως" (Αθήνα, 1917) διαβάζουμε την εξής περιγραφή για το Ρωσικό νοσοκομείο: "[...]διώροφον κτίριον, περιλαμβάνον 16 κλίνας μετά χειρουργείου, μικροβιολογικού εργαστηρίου και χημείου, θερμαινόμενον δια κεντρικής θερμάνσεως μετά θερμού ύδατος, απαστράπτον εκ καθαριότητος και εκπληρούν πάντας τους όρους της υγιεινής".

Μετά τη Ρωσική Επανάσταση, το κτ;iριο εγκαταλείφθηκε και μετατράπηκε από τις ελληνικές -πλέον- αρχές σε νοσοκομείο για τους Έλληνες πρόσφυγες από τη Ρωσία. Το 1925 μετονομάστηκε σε Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική και το 1939 σε Δημόσιο Μαιευτήριο. Το κεντρικό κτήριο με τα παραρτήματά του λειτούργησε ως Μαιευτήριο και Σχολή Μαιών για τα επόμενα τριάντα πέντε χρόνια κι έγινε μάρτυρας της γέννησης χιλιάδων Θεσσαλονικέων. Το 1975 οι λειτουργίες μεταφέρθηκαν στις εγκαταστάσεις του νεόκτιστου Γενικού Νοσοκομείου Αγία Σοφία και το κεντρικό κτίσμα έμεινε εγκαταλειμμένο, ενώ οι βοηθητικοί χώροι χρησιμοποιήθηκαν (και χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα) ως αίθουσες διδασκαλίας του 6ου και του 24ου Γυμνασίου-Λυκείου.

Το 1984 το κτήριο παραχωρήθηκε από την Εφορεία Δημοσίων Κτημάτων (στην κυριότητα της οποίας είχε περιέλθει στο μεταξύ) για τη στέγαση του Ιστορικού Αρχείου Μακεδονίας και ξεκίνησαν οι προκαταρτικές εργασίες για την αποκατάστασή του

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

ΥΠΠΕ  ΔΙΛΑΠ/Γ/17647/17-3-1983  ΦΕΚ 237/Β/29-4-1983

Πηγές 

 

http://listedmonuments.culture.gr

http://gak.thess.sch.gr