ANEO Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων

ΥΠΠΕ ΔΙΛΑΠ/Γ/2543/71854/27-11-1980 ΦΕΚ 1258/Β/6-12-1980

Αρχοντικό Βλαχοθανάση, Καμάρια Ιστιαίας Εύβοια

Γενική άποψη (Φωτογραφία Αθανασία Καρατζά)

Πηγή : https://el.wikipedia.org

Διεύθυνση : Καμάρια Ιστιαίας Εύβοια

Επωνυμία : Αρχοντικό Βλαχοθανάση

Χρόνος Κατασκευής : τέλος 19ου αιώνα

Περιγραφή :

Χαρακτηριστικό δείγμα αρχοντικού σπιτιού του τέλους του 19ου αιώνα. Παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον με την αυστηρά συμμετρική διάταξη των όψεων, καθώς και αξιόλογα επιμέρους μορφολογικά στοιχεία, όπως είναι τα πλαίσια των ανοιγμάτων, οι παραστάδες της εισόδου που φέρουν τοξωτό υπέρθυρο, τα περίτεχνα κιγκλιδώματα και τα σιδερένια φουρούσια των μπαλκονιών, η διακοσμητική κόγχη πάνω από το κεντρικό θύρωμα και το τριγωνικό αέτωμα της στέγης στον άξονα συμμετρίας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης στο εσωτερικό του κτιρίου οι ζωγραφιστές ξύλινες οροφές και οι διακοσμημένες πόρτες.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Η οικογένεια Βλαχοθανάση έχει αναδείξει δύο σημαντικούς πολιτικούς, τον Κωνσταντίνο και τον Αγγελή Βλαχοθανάση. Οι ρίζες της οικογένειας προέρχονται από το Μήτρο Βλαχοθανάση ο οποίος πολέμησε τους Τούρκους μαζί με τον πατέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Πηγές

ΥΠΠΟ ΔΙΛΑΠ/Γ/1921/30212 π.ε./11-6-1986 ΦΕΚ 515/Β/18-7-1986

https://el.wikipedia.org

Bασ. Αλεξάνδρου 20 & Όθωνος, Διδυμότειχο Έβρου

Γενική άποψη από street View (2012)

Διεύθυνση : Bασ. Αλεξάνδρου 20 & Όθωνος, Διδυμότειχο Έβρου

Περιγραφή :

Πρόκειται για πολύ αξιόλογο κτίσμα, διώροφο με σκαφοειδή στέγη, μοναδικό από άποψη κατασκευής. Είναι παλιά εβραϊκή αποθήκη μεταξουργείου που περιλαμβάνει τρία καταστήματα στο ισόγειο και που χωρίζονται μεταξύ τους από ημικυκλικούς κίονες (με βάση και επίκρανο) που επεκτείνονται και στον όροφο. H στάθμη του ισογείου ορόφου τονίζεται περιμετρικά με απλή κορνίζα και ζώνη που φέρει το γεωμετρικό θέμα των ταμπλάδων. Από την πλευρά της Όθωνος ανοίγεται η είσοδος με πέτρινες παραστάδες και φεγγίτη που πλαισιώνεται από δύο παράθυρα με ημικυκλικούς φεγγίτες. Στον όροφο ανοίγονται τοξωτά παράθυρα με πλαίσιο από σοβά που μιμείται λαξευτούς λίθους με ιδιαίτερα τονισμένο τον θολίτη στο μέσο του τόξου. Τα παράθυρα έχουν πέτρινο κατωκάσι. Στο κέντρο δύο μπαλκονόπορτες οδηγούν σε εξώστη με απλό σιδερένιο κιγκλίδωμα. Στο δεύτερο όροφο τοποθετείται στο κέντρο διπλό παράθυρο που ενοποιείται με διπλή κορνίζα. Πιο πάνω καμπυλώνεται το γείσο της στέγης στο οποίο καταλήγουν τέσσερις παραστάδες στο κέντρο και δύο στις γωνίες.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Πηγές

Ι. Δροσοπούλου 15 & Πιπίνου, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Ι. Δροσοπούλου 15 & Πιπίνου, Αθήνα

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Ο τελευταίος όροφος αποτελεί νεότερη προσθήκη.

Περιγραφή :

Πρόκειται για τριώροφο γωνιακό κτίριο με υπόγειο, νεοκλασικής μορφής με συμμετρικές διατάξεις μορφολογικών αξόνων, προσφάτως επισκευασμένο.

Η όψη του κτιρίου επί της οδού Δροσοπούλου χαρακτηρίζεται από απλή παράθεση ορθογώνιων υψίκορμων ανοιγμάτων. Ο άξονας του κτιρίου στο κοινό όριο με το κτίριο επί της Δροσοπούλου 13, διαμορφώνεται από δύο ορόφους με δώμα. Εδώ βρίσκεται και η είσοδος του κτιρίου. Τα ανοίγματα έχουν πλαίσια απλής μορφής με απλή εσοχή στις ποδιές τους και γραμμωτά οριζόντια γείσα με κυμάτια.

Επί της οδού Πιπίνου ο κεντρικός άξονας τονίζεται από τους εξώστες (β΄ και γ΄ ορόφου) που υποβαστάζονται από φουρούσια περίτεχνα διακοσμημένα στον β' όροφο και με ενδιαφέρον κιγκλίδωμα στον δε γ' όροφο απλής μορφής φουρούσια και κιγκλίδωμα. Στον ίδιο άξονα το άνοιγμα του α' ορόφου περιβάλλεται από ανάγλυφο πλαίσιο με ψευδοπεσσούς και επίκρανα. Λωρίδα διαχωρισμού περιτρέχει το κτίριο και διαχωρίζει το χώρο του υπογείου από το υπόλοιπο κτίριο, η οποία συνεχίζεται και περιτρέχει την οροφή του ημϊυπόγειου χώρου, ο οποίος αποτελεί ένα ξεχωριστό όγκο, δημιουργώντας ενδιαφέρουσα σύνθεση.

Στην όψη προς τον ακάλυπτο χώρο υπάρχουν απλής μορφής ορθογωνικά ανοίγματα που φέρουν πλαίσια και γραμμωτά οριζόντια κυματοειδούς μορφής, γείσα. Βοηθητική σιδερένια σκάλα κυκλικής μορφής υπάρχει στην άκρη του κτιρίου, στο σημείο γειτνίασης με όμορο κτίριο, που οδηγεί σε δώμα βατό με κτίσμα. Γενικά τα μορφολογικά στοιχεία του γ' ορόφου είναι απλουστευμένης μορφής που προφανώς κτίστηκε μεταγενέστερα. Γείσο με τραβηχτά περιτρέχει το κτίριο. Τα κουφώματα είναι ξύλινα, γαλλικού τύπου.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 53705α/16-12-2004 ΦΕΚ 70/Δ/26-01-2005

Πηγές

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Λέλας Καραγιάννη 4 & Ιεροσολύμων 46, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Λέλας Καραγιάννη 4 & Ιεροσολύμων 46, Αθήνα

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Χρόνος Κατασκευής : 1927

Περιγραφή :

Διώροφο κτίριο με ημιυπόγειο νεοκλασικής μορφής με συμμετρικές διατάξεις αξόνων, αλλεπάλληλη διαδοχή αξόνων και πεσσών και ανοιγμάτων. Οι πεσσοί στον πρώτο όροφο έχουν κορμό με φατνώματα, επίκρανα που επιστέφονται από πεσσίσκους ανάγλυφους. Υπάρχουν διαχωριστικές λωρίδες ορόφων. Τα μπαλκόνια έχουν κάγκελα νεοκλασικής μορφής και ανάγλυφα φουρούσια. Η τοιχοποιϊα του ισογείου είναι ισόδομη με λοξότμητους αρμούς. Υπάρχει γείσο με ακροκέραμα.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Στο ακίνητο έχει εκδοθεί τίτλος Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης με το

ΦΕΚ 379/Δ/24-06-1991

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 45149/2572α/19-06-1986 ΦΕΚ 618/Δ/25-07-1986

Πηγές

ΥΠΠΕ 25957/76/15-5-1978 ΦΕΚ 501/Β/1-6-1978

πρώην Ξενοδοχείο «REXON», Εμμ. Μπενάκη 2 & Σταδίου 52, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Εμμ. Μπενάκη 2 & Σταδίου 52, Αθήνα

Επωνυμία : πρώην Ξενοδοχείο «REXON»

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Περιγραφή :

Πρόκειται για τριώροφο νεοκλασικό κτίριο ιδιαιτέρου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος, με τις ισόγειες τοξοστοιχίες του στον τύπο της αρμολογημένης λιθοδομής, τα κορνιζώματα, τους μαρμάρινους εξώστες, την επίστεψη του γείσου μετά των γεισοπόδων.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Στο ακίνητο στεγαζόταν το Ξενοδοχείο «REXON» ενώ στο ισόγειο υπήρχαν εμπορικά καταστήματα. Αμέσως μετά τον πόλεμο και μέχρι το 1980 στεγαζόταν επίσης και μία τράπεζα.

Το κτίριο κηρύχθηκε διατηρητέο με την απόφαση

Έναν χρόνο μετά η απόφαση ανακλήθηκε με την

ΥΠΠΕ Γ/2179/51916/21-8-1979 ΦΕΚ 793/Β/14-9-1979

«…γιατί δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον, ώστε να δικαιολογείται η κήρυξη του σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 1469/1950.»

Ευτυχώς όμως αμέσως μετά επενέβη το ΥΠΕΧΩΔΕ με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/04-07-1980 ΦΕΚ 424/Δ/09-08-1980

και ξανακήρυξε το κτίριο διατηρητέο.

Στο ακίνητο έχει εκδοθεί τίτλος Μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης με το

ΦΕΚ 350/Δ/17-08-1983

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/04-07-1980 ΦΕΚ 424/Δ/09-08-1980

Πηγές

https://www.facebook.com/ATHENS.THROUGH.TIME

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Ακτή Ι. Κούνδουρου, Άγ. Νικόλαος Λασιθίου

Γενική άποψη από street View

Διεύθυνση : Ακτή Ι. Κούνδουρου, Άγ. Νικόλαος Λασιθίου

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Χρόνος Κατασκευής : 1900

Περιγραφή :

Διώροφο κτίριο με νεοκλασικά χαρακτηριστικά (γωνιακές παραστάδες, τοξωτά ανοίγματα τέσσερα κατά όροφο, κιγκλίδωμα και φουρούσια στον εξώστη, επίπεδο ζωοφόρο και γείσο στην στέγη του κτιρίου.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Αποτελεί παράδειγμα τοπικής έκφρασης της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 31603/1274α/ 12-03-1990 ΦΕΚ 171/Δ/ 02-04-1990

Πηγές

ΥΠΠΟ ΔΙΛΑΠ/Γ/2119/31575/28-08-1986 ΦΕΚ 704/Β/22-10-1986

Οικία Γαλανόπουλου, Γερμανού 10-12, Πάτρα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση : Γερμανού 10-12, Πάτρα

Επωνυμία : Οικία Γαλανόπουλου

Αρχιτεκτονική τάση : Εκλεκτικιστικό με στοιχεία ΑRΤ ΝΟUVΕΑU

Χρόνος Κατασκευής : 1924

Αρχιτέκτονας : Αλέξανδρος Χατζηλιάκος

Περιγραφή :

Πρόκειται για διώροφο κτίριο με υπερυψωμένο ισόγειο, με την κύρια όψη του προς την πλατεία και τις άλλες προς τον κήπο. Είναι κτίσμα εκλεκτικιστικό με στοιχεία ΑRΤ ΝΟUVΕΑU, όπως δείχνουν τα σύνθετα κοσμήματα της κορνίζας του κτιρίου και τα περίτεχνα χυτοσιδηρά κάγκελα νεοκλασικά, όπως εμφανίζονται σε κτίρια της Πάτρας. Παρατηρούμε την αναγεννησιακή στοά με πεσσούς που φέρουν οριζόντια δοκό και η οποία επαναλαμβάνεται και στον όροφο. Εντυπωσιακή είναι η διακόσμηση της κορνίζας που έρχεται να στεγάσει αυτό το κάπως βαρύ οικοδόμημα.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Κτίστηκε το 1924 σε σχέδια του Αλέξανδρου Χατζηλιάκου.

Σήμερα (2020) στεγάζει το πεντάστερο ξενοδοχείο «The Bold Type Hotel».

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Πηγές

http://www.visit-achaia.gr

Αρχοντικό Μιχάλη, Λογοθέτη Βλαχούτση 9, Άρτα

Γενική άποψη από street View (2014)

Εσωτερική σκάλα

Πηγή : http://e-maistros.gr

Ροδιά (ζωγραφική)

Πηγή : http://e-maistros.gr

Το ρόπτρο της κύριας εισόδου

Πηγή : http://e-maistros.gr

Διεύθυνση : Λογοθέτη Βλαχούτση 9, Άρτα

Επωνυμία : Αρχοντικό Μιχάλη

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Χρόνος Κατασκευής : 1860

Περιγραφή :

Διώροφη οικία με έντονα στοιχεία νεοκλασικισμού και απόλυτη συμμετρική οργάνωση στην κυρίως όψη.

Το κτίριο στηρίζεται σε πέτρινες αψίδες και το κέλυφός του είναι πέτρινο. Εκτείνεται σε τέσσερα επίπεδα (υπόγειο, ισόγειο, ημιώροφο και δεύτερο όροφο) και το ύψος των δωματίων είναι γύρω στα 4 μέτρα.

Η τεχνογνωσία των μαστόρων, η στατική σύλληψη και η αρχιτεκτονική εντυπωσιάζουν. Το ισόγειο επικοινωνεί με εσωτερική αυλή φυτεμένη με εσπεριδοειδή και με τον δεύτερο όροφο μέσω εσωτερικού κλιμακοστασίου που έχει διατηρηθεί στην αρχική του μορφή. Το σύνολο των χώρων καταλαμβάνει έκταση 750 τ.μ. Σήμερα η κεντρική του είσοδος βλέπει στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης ενώ παλαιότερα έβγαινε στην οδό Βλαχούτση. Υπήρξαν άλλες δύο είσοδοι που οδηγούσαν σε καταστήματα του ισογείου. Σήμερα όλοι οι χώροι έχουν συμπεριληφθεί στην κατοικήσιμη επιφάνεια του κτιρίου.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Το διατηρητέο κτίριο της οδού Βλαχούτση 9 χτίστηκε το 1860 πάνω σε σχέδια Ενετού αρχιτέκτονα στην περιοχή της πόλης που συνόρευε με το Ρωμηοπάζαρο (νότια), το Τουρκοπάζαρο (βόρεια) και την Εβραϊκή συνοικία (ανατολικά).

Το αρχοντικό του κ. Μιχάλη, χτίστηκε από τον προπάππο του σημερινού ιδιοκτήτη Σπύρο Μιχάλη του Αναστασίου, έμπορο.

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το αρχοντικό είχε επιταχθεί από Ιταλούς και Γερμανούς και υπέστη σοβαρές ζημιές. Μια αρχική αποκατάσταση έγινε από τον επιζώντα γιο του Αλκιβιάδη, Σπυρίδωνα και τη σύζυγο του Στέφανου Καλλιόπη, μητέρας του σημερινού ιδιοκτήτη. Επί Υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, το κτίριο κρίθηκε διατηρητέο. Η πλήρης ανακαίνιση διήρκεσε από το 1997 έως το 2004, όταν αποκαταστάθηκε η σκεπή, οι υδραυλικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και οι οροφογραφίες από τον ζωγράφο Α. Λεβίδη.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

ΥΠΠΟ ΔΙΛΑΠ/Γ/1260/20813/20-6-1988 ΦΕΚ 500/Β/19-7-1988

Πηγές

http://e-maistros.gr

Μέγαρο Κολοκοτρώνη (πρώην Βάττη), Μπουμπουλίνας 2 & Ακτή Μιαούλη 15, Πειραιάς Αττικής

Γενική άποψη από street View (2014)

Λεπτομέρεια όψης

Πηγή : ΥΠΠΟ ΔΠΑΝΣΜ

Λεπτομέρεια όψης

Πηγή : ΥΠΠΟ ΔΠΑΝΣΜ

Διεύθυνση : Μπουμπουλίνας 2 & Ακτή Μιαούλη 15, Πειραιάς Αττικής

Επωνυμία : Μέγαρο Κολοκοτρώνη (πρώην Βάττη)

Χρόνος Κατασκευής : 1924

Αρχιτέκτονας : Αλέξανδρος Νικολούδης

Περιγραφή :

Το Μέγαρο οργανώνεται σε τρεις οριζόντιες ζώνες. Η βάση του κτηρίου χαρακτηρίζεται από οριζόντιες σκωτίες, ενώ τα ανοίγματα απολήγουν σε ημικυκλικό φεγγίτη. Τα φουρούσια που συγκρατούν τους στενούς εξώστες είναι περίτεχνα, με έντονη διακοσμητική διάθεση. Η μεσαία ζώνη έχει ανοίγματα με αετωματική απόληξη και διαχωρίζεται από την ανώτερη με γείσο. Στο ανώτερο τμήμα τα ανοίγματα χωρίζονται με ημικίονες και υπάρχει διακόσμηση με στεφάνια με φυτικά κοσμήματα.

Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :

Το Μέγαρο Βάττη βρίσκεται στην Ακτή Μιαούλη στο λιμάνι του Πειραιά με όψεις προς την Ακτή και τις οδούς Μπουμπουλίνας και Αγίου Σπυρίδωνος. Σχεδιάστηκε το 1924 από το γνωστό αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη, ύστερα από ανάθεση του έργου από τους αδελφούς Θεόφιλο και Δημήτριο Βάττη, εφοπλιστές από τη Σύρο.

Το Μέγαρο λειτούργησε ως το «Διεθνές Ξενοδοχείον» στους άνω ορόφους, ενώ ταυτόχρονα φιλοξενούσε χρήσεις εμπορικές και γραφείων. Κατά τη διάρκεια των ενόπλων συγκρούσεων του Δεκεμβρίου 1944, το Μέγαρο Βάττη, στο οποίο στεγαζόταν το Λιμεναρχείο Πειραιά, συγκέντρωσε ένοπλους λιμενικούς και αστυνομικούς, αλλά και άγγλους στρατιώτες.

Το Μέγαρο πωλήθηκε αργότερα στους εφοπλιστές αδελφούς Μίνωα και Ιωσήφ Κολοκοτρώνη, ενώ τη δεκαετία 1970 περιήλθε στην Εθνική Τράπεζα.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/27-07-1982 ΦΕΚ 410/Δ/27-08-1982

Πηγές

ΥΠΠΟ Φ31/50971/3867 π.ε/5-1-1974 ΦΕΚ 30/Β/16-1-1974

ΥΠΠΟ ΔΠΑΝΣΜ

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Σαρόγλειο Μέγαρο, πλ. Παύλου Μελά & Ρηγίλλης, Αθήνα

Γενική άποψη

Πηγή : https://laed.army.gr

Εσωτερική σκάλα

Πηγή : https://laed.army.gr

Εσωτερική άποψη

Πηγή : https://laed.army.gr

Διεύθυνση : πλ. Παύλου Μελά & Ρηγίλλης, Αθήνα

Επωνυμία : Σαρόγλειο Μέγαρο

Αρχιτεκτονική τάση : Νεομπαρόκ

Χρόνος Κατασκευής : 1928-1929

Αρχιτέκτονας : Αλέξανδρος Νικολούδης

Περιγραφή :

Το κτίριο της Λέσχης οικοδομήθηκε επί οικοπέδου συνολικού εμβαδού 2.425,95 τ.μ., το οποίο αγοράστηκε το 1928 από την τότε Αεροπορική Άμυνα, συνολικής επιφανείας 8.270 τ.μ. και 2 ορόφων.

Τα στοιχεία του Έργου είναι:

1. Αρχιτεκτονική Μελέτη : Τεχνικό Γραφείο Αλέξανδρου Νικολούδη.

2. Στατική Μελέτη : Τεχνικό Γραφείο Αχιλλέως Καρρά.

3. Επίβλεψη : Τεχνικό Γραφείο Γκαστών Ζιλλιερών.

4. Κατασκευή : Ανώνυμη Τεχνική Εταιρεία ''Καψαμπέλης και Σία".

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Το παρόν κτίριο δεν είναι η κατοικία του Π. Σάρογλου όπως θεωρείται από πολλούς. Η οικία βρισκόταν σε άλλο χώρο στο κέντρο της Αθήνας.

Οι διαδικασίες ανέγερσης του κτιρίου άρχισαν το 1928 και την 29η Φεβρουαρίου 1928 ανατέθηκε η μελέτη στον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Νικολούδη, απόφοιτο της γαλλικής Ecole des Beaux-Arts. Ο Νικολούδης είχε κερδίσει το 1912 τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το νέο Δικαστικό Μέγαρο, το οποίο αναμενόταν να ανεγερθεί στο χώρο των Στρατώνων Πυροβολικού, στη συμβολή της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας με την οδό Ριζάρη. Το έργο εκείνο ματαιώθηκε και, αντ’ αυτού, κτίστηκε τελικά, σε σχέδια του Νικολούδη, το Σαρόγλειο Μέγαρο, με κληροδότημα του Σάρογλου. Η μαρμάρινη προτομή του δωρητή, έργο του γλύπτη Κ. Παλαιολόγου, βρίσκεται στα αριστερά του κτιρίου.

Τον Οκτώβριο του 1928 ο Νικολούδης παρουσίασε σε προσχέδιο στη Διοικούσα Επιτροπή, την μελέτη του κτιρίου. Τα τελικά σχέδια του αρχιτέκτονα εγκρίνονται την 13η Μαΐου 1929 . Στις 24 Ιουνίου 1929 προσλαμβάνονται για μεν την στατική μελέτη ο μηχανικός Αχιλλέας Καρράς και για την επίβλεψη του έργου ο αρχιτέκτονας - μηχανικός Γάστωνας Ζιλλιερός. Στις 2 Αυγούστου 1929 ανατίθεται το έργο της ανέγερσης του κτιρίου στην εταιρεία «Δ. Καψαμπέλη και Σία». Ο θεμέλιος λίθος του μεγάρου τέθηκε με ανάλογη τυπική θρησκευτική τελετή, την 09:00 ώρα της 11ης Νοεμβρίου 1929 .

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/17-10-1984 ΦΕΚ 28/Δ/14-02-1985

Πηγές

http://archaeologia.eie.gr

https://laed.army.gr

πρώην Ξενοδοχείο «Απόλλων», Σταδίου 58 & Αιόλου 103

Γενική άποψη (2014) από street View

Καρτποστάλ εποχής

Πηγή : http://akrokerama.blogspot.com

Διεύθυνση : Σταδίου 58 & Αιόλου 103

Επωνυμία : πρώην Ξενοδοχείο «Απόλλων»

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Χρόνος Κατασκευής : 1885

Αρχιτέκτονας : Λύσανδρος Καυτατζόγλου

Περιγραφή :

Πρόκειται για τετραώροφο κεραμοσκέπαστο κτίριο με δύο δίδυμες όψεις στις οδούς Σταδίου και Αιόλου και μια μικρότερη στη συμβολή των δύο δρόμων, η οποία στέφεται με αέτωμα. Οι όψεις διέπονται από αυστηρή συμμετρία και είναι διακοσμημένες με πολλά νεοκλασικά στοιχεία : παραστάδες στο ισόγειο, διακοσμητικά πλαίσια στις πόρτες και τα παράθυρα, μαρμάρινα μπαλκόνια πάνω σε φουρούσια με διπλή έλικα, γείσα, οδοντωτές ταινίες, στηθαία με "μπουκάλες" στις ποδιές των παραθύρων.

Τα μπαλκόνια, μεγαλύτερα στον πρώτο όροφο, μικραίνουν όσο ανεβαίνουμε δίνοντας μια κίνηση στην όψη. Τα πλήρη ανάμεσα στα παράθυρα του τρίτου ορόφου είναι βαμμένα σε σκούρο χρώμα, που διαφοροποιεί αυτόν τον όροφο από τους κατώτερους και τον κάνει να λειτουργεί σαν στέψη.

Το κτίριο περιλαμβάνει υπόγειο, ισόγειο, ημιώροφο και τρεις ορόφους Α΄, Β΄, Γ΄. Μεταξύ των ορόφων υπάρχουν ξύλινα δάπεδα επί ξύλινων φέρουσων δοκών.

Διαθέτει δύο κλιμακοστάσια, ένα μικρό βοηθητικό και το κεντρικό κλιμακοστάσιο το οποίο είναι μαρμάρινο με ξύλινη κουπαστή και χυτοσιδηρά κιγκλιδώματα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα δάπεδα της εισόδου.

Λόγω της χρήσης του κτιρίου (Ξενοδοχείο) υπάρχει συγκεκριμένη διάταξη των χώρων στον Α΄, Β΄, Γ΄ όροφο. Ανεβαίνοντας το κεντρικό κλιμακοστάσιο και φθάνοντας στον εκάστοτε όροφο, αντικρίζει κανείς ένα κεντρικό χολ με σχήμα περίπου Π, ενώ αριστερά και δεξιά εκτείνονται δύο πλευρικοί διάδρομοι με δωμάτια που πλαισιώνουν εξωτερικά τους προαναφερόμενους χώρους κατόψεις.

Η κάτοψη του ημιώροφου διαφέρει από τους υπόλοιπους ως προς τη διάταξη των δωματίων.

Σε πολλά δωμάτια του κτιρίου έχουν αφαιρεθεί μεσότοιχοι και έχουν τοποθετηθεί καινούργιοι σε μεταγενέστερη χρονική περίοδο, προφανώς για την εξυπηρέτηση των διαφορετικών χρήσεων που είχε κάθε φορά.

Εμβαδόν Οικοπέδου: 592 m2

Συνολικό Εμβαδόν κτιρίου: 1656 m2

Εμβαδόν Υπογείων Ιδιόκτητου Ακινήτου: 560 m2

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Κατασκευάστηκε πριν το 1885 και πιθανότατα πρόκειται για έργο του Αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυτατζόγλου.

Το ξενοδοχείο αρχικά ονομαζόταν «Μασσαλία». Στα τέλη του 1901 μετονομάστηκε σε «Μεγάλη Μασσαλία» και σε μεταγενέστερη εποχή πήρε το τελικό όνομα «Ο Απόλλων».

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

ΥΠΠΕ ΔΙΛΑΠ/Γ/2770/6916/4-2-1980 ΦΕΚ 275/Β/20-3-1980

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/04-04-1984 ΦΕΚ 314/Δ/21-05-1984

Πηγές

http://www.aeinaes.gr

http://www.idika.org.gr

Ξενοδοχείο «Grand Hôtel d'Athènes», Σταδίου 32 & Κοραη 2, Αθήνα

Γενική άποψη (2014) από street View

Καρτποστάλ εποχής

Πηγή : http://www.eie.gr

Διεύθυνση : Σταδίου 32 & Κοραη 2, Αθήνα

Επωνυμία : Ξενοδοχείο «Grand Hôtel d'Athènes»

Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό

Χρόνος Κατασκευής : 1880-1890

Περιγραφή :

Πρόκειται για ένα κομψό τριώροφο κτίριο με μια χαρακτηριστική τοξοστοιχία στα ανοίγματα του ισογείου και θεωρείται δείγμα του ώριμου νεοκλασικισμού.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Το ξενοδοχείο που βρίσκεται στη γωνία των οδών Σταδίου και Κοραή, οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. Το 1890 καταγράφεται στον τουριστικό οδηγό Joanne ως ξενοδοχείο «Αίγυπτος» («Hôtel d'Egypte»), Β' κατηγορίας, ενώ ο ίδιος οδηγός το αναφέρει, στην έκδοση του 1909, με τη νέα του ονομασία «Hôtel d'Athènes». Από το 1891, το ξενοδοχείο είναι γνωστό με την επωνυμία «Grand Hôtel d'Athènes». Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν την 1η Νοεμβρίου του 1891. Ως ξενοδοχείο «Αθήναι» εμφανίζεται έκτοτε σε χάρτες και οδηγούς (1915, 1920), ενώ διαφημίζεται ως «Grand Hôtel d'Athènes» σε carte-postale της ίδιας περιόδου.

Μεταπολεμικά στέγασε καταστήματα και γραφεία. Πρόσφατα επιχειρήθηκε η ριζική ανακαίνισή του, αλλά η διαδικασία έχει ανασταλεί μέχρι στιγμής, μετά από σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία επικρίνει την προβλεπόμενη μεταβολή του αριθμού και του ύψους των ορόφων.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/04-04-1984 ΦΕΚ 314/Δ/21-05-1984

Πηγές

ΥΠΠΟ ΔΙΛΑΠ/Γ/2116/31577/7-8-1986 ΦΕΚ 769/Β/31-10-1986

http://www.eie.gr

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Δημοτικό Σχολείο, Γεωργακοπούλου Αγ. Αλεξίου Συγγρού & Λοχ. Καποτά, Καλάβρυτα Αχαΐας

Γενική άποψη

Πηγή : https://www.dmko.gr/

Διεύθυνση : Γεωργακοπούλου, Αγ. Αλεξίου, Συγγρού & Λοχ. Καποτά, Καλάβρυτα Αχαΐας

Επωνυμία : Δημοτικό Σχολείο

Χρόνος Κατασκευής : 1900-1906

Περιγραφή :

Μονώροφο κτίσμα με Φ. Ο. από λιθοδομή και ξύλινη στέγη, Το κεντρικό τμήμα του κτιρίου χαρακτηρίζεται από στοά που αποτελείται από πεσσούς επίκρανα και γείσο με τραβηχτά κυμάτια. Επίσης πεσσοί με επίκρανα πλαισιώνουν τα ανοίγματα με τα ξύλινα καϊτια που βρίσκονται στην κύρια όψη.

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Αποτελεί ενδιαφέρον δείγμα αρχιτεκτονικής σχολείων χαρακτηριστικό των σχολείων του τέλους του 19ου αιώνα και αρχές του 20ου που είχε χρηματοδοτήσει ο Ανδρέας Συγγρός, με μορφή και οργάνωση χώρων που συναντούμε σε αντίστοιχα κτίρια της εποχής αυτής σε όλο τον Ελλαδικό χώρο, και είναι συνδεδεμένο άμεσα με τα δραματικά γεγονότα της Ελληνικής Ιστορίας που διαδραματίστηκαν σ' αυτό στις 13 Δεκεμβρίου του 1943. Την 13η Δεκεμβρίου 1943, ημέρα του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, αποκλείστηκαν εκεί τα γυναικόπαιδα των Καλαβρύτων και κινδύνευσαν να καούν ζωντανά από φωτιά που έβαλαν τα ναζιστικά στρατεύματα για να πυρπολήσουν την πόλη.

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 66506/4841α/03-10-1989 ΦΕΚ 642/Δ/09-10-1989

Πηγές

http://odysseus.culture.gr