Τρίτη 7 Μαΐου 2019

Μέγαρο Κοθρή Λιοπυράκη, 25ης Αυγούστου & Επιμενίδου, Ηράκλειο

Γενική άποψη από street View  (2014)    

Γενική άποψη
Φωτογραφία Μανώλης Σαριδάκης

Διεύθυνση : 25ης Αυγούστου & Επιμενίδου, Ηράκλειο 

Επωνυμία : Μέγαρο Κοθρή Λιοπυράκη 

Αρχιτεκτονική μορφή : Νεοκλασικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1909 

Αρχιτέκτονας : Δημήτρης Κυριακός 

Περιγραφή : 
Το κτήριο το οποίο σήμερα έχει διαιρεθεί σε δύο ανεξάρτητες ιδιοκτησίες είναι γωνιακό, τριώροφο, με ενδιάμεσα τρία διώροφα τμήματα. Τα τριώροφα τμήματα καλύπτονται με ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη ενώ τα διώροφα με δώμα. Στη γωνία, ευρεία και με ιδιαίτερη προσοχή μορφολογημένη απότμηση, δεσπόζει στο κτίσμα. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η δόμηση του κτίσματος που αποτελεί χαρακτηριστική κατασκευαστική επιλογή των αρχών του 20ου αι. Τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία είναι τοιχοποιίες, ενώ τα οριζόντια είναι μεταλλικές δοκοί διατομής διπλού Τ, που γεφυρώνονται μεταξύ τους με κτιστούς χαμηλωμένους θολίσκους. 
Το οικοδόμημα χαρακτηρίζεται από τις ιδιαίτερες σημαντικές αρχιτεκτονικές λύσεις που επελέγησαν κατά τον σχεδιασμό του. Η κυρίαρχη ρυθμολογική διακόσμηση αναπτύσσεται στον πρώτο όροφο ενώ το ισόγειο αποκτά τη στιβαρότητα βάσης-βάθρου. Ο δεύτερος όροφος διαμορφώνεται ως «αττικόν», έχει δηλαδή μειωμένο ύψος και απλούστερα μορφολογικά στοιχεία από τον πρώτο όροφο, όπου αναπτύσσεται η ζώνη του ρυθμού. Ο δεύτερος όροφος δεν αναπτύσσεται ενιαίος αλλά διακόπτεται σε τρία σημεία. Τα δωμάτια που παρεμβάλλονται έχουν ως αποτέλεσμα να προκύπτουν πολύ ενδιαφέρουσες κατασκευαστικές και μορφολογικές λύσεις. 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 
To μέγαρο Λιοπυράκη αποτελεί αναμφισβήτητα το κορυφαίο δείγμα του ρομαντικού νεοκλασικισμού στο Ηράκλειο. Έργο του αρχιτέκτονα Δημήτρη Κυριακού, άρχισε να κτίζεται στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 20ου αι. Υπήρξε ένα από τα μεγαλοπρεπή μέγαρα που κατασκευάσθηκαν την πρώτη εικοσαετία στον σημαντικότερο οδικό άξονα της πόλης, τη λεωφόρο Μαρτύρων 25ης Αυγούστου. Η κατασκευή των μεγάρων αυτών, τα οποία
συνέθεσαν ένα γοητευτικό αρχιτεκτονικό σύνολο, προσέδωσε στον δρόμο μια νέα, ευρωπαϊκής υφής, μορφή. Τα εν σειρά κατασκευασμένα μέγαρα έγιναν η αιτία να ονομαστεί σκωπτικά η ενετική Ruga Maistra, που ήταν γνωστή κατά την τουρκοκρατία με την ονομασία Βεζίρ Τσαρσί, «Λεωφόρος της Απάτης» ή της «Πλάνης», επειδή έδινε εσφαλμένη εντύπωση στον επισκέπτη για την μορφή της πόλης πίσω από αυτή. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε ΦΕΚ 58/Δ/28-01-1982 

Πηγές 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου