πολυκατοικία Κλαυδιανού, Πατησίων 50, Αθήνα

Γενική άποψη από street View (2014)

Διεύθυνση :  Πατησίων 50, Αθήνα

 

Επωνυμία :  πολυκατοικία Κλαυδιανού

 

Αρχιτεκτονική τάση :  Νεοκλασικό με εκλεκτικιστικά στοιχεία

 

Χρόνος Κατασκευής :  1924

 

Αρχιτέκτονας :  Ανδρέας Κριεζής

 

Περιγραφή :

Εξαώροφο κτίριο της εποχής του μεσοπολέμου με πολύ αξιόλογα για την εποχή του αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία. Παρουσιάζει συμμετρική διάταξη στην όψη του με άξονα συμμετρίας στο κέντρο που τονίζεται από την κεντρική είσοδο. Τα στοιχεία της όψης είναι νεοκλασικού ρυθμού (παράθυρα και ψευδοϊσόδομο σύστημα βάσης) και μπαρόκ (οι δύο προεξοχές δεξιά και αριστερά με τις διακοσμήσεις τους). Το κτίριο έχει βάση, κορμό και στέψη. Οι κορνίζες της στέψης και του τελευταίου ορόφου είναι απομίμηση παλιάς ξύλινης στέγης με γλυφές και σταγόνες. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά η όψη από το πρωτοεμφανιζόμενο εκείνη την εποχή κυκλικό έρκερ.

Η βάση, που διαμορφώνεται με επίχρισμα σε απομίμηση ισόδομης λιθοδομής, περιλαμβάνει τη στάθμη του ισογείου. Εκεί βρίσκονται δύο διαμερίσματα με τους σχεδόν ανύπαρκτους εξώστες τους, πλευρικά της κεντρικής εισόδου, και δύο πόρτες υπηρεσίας που οδηγούν στο υπόγειο. Στον κορμό, δύο ημικυκλικά έρκερ καταλαμβάνουν τους δύο πρώτους ορόφους, καταλήγοντας στον τρίτο στους μοναδικούς ημικυκλικούς εξώστες του κτιρίου, ενώ ανάμεσά τους βρίσκονται στενά ορθογωνικά μπαλκόνια, δύο σε κάθε όροφο. Τη στέψη αποτελεί ο τελευταίος όροφος με συνεχόμενο εξώστη, από τον οποίο οι ένοικοι απολάμβαναν ανεμπόδιστα τη θέα προς το κέντρο και τις εξοχές της πόλης, ενώ το περίγραμμα του κτιρίου ολοκληρώνει το στηθαίο της ταράτσας.

Διακριτική και ταυτόχρονα εντυπωσιακή στις λεπτομέρειές της είναι και η εκλεκτικιστική διακόσμηση. Γύψινες, ανθεμωτές συνθέσεις, απλές μετώπες στα πλαίσια των θυρών, οδοντωτά γείσα κάτω από τα μπαλκόνια και μπαλούστρες στο στηθαίο, επάνω ακριβώς από κάθε άνοιγμα. Αλλά οι πιο επιβλητικές, είναι οι αναγεννησιακές αχιβάδες στη βάση των έρκερ, -ένα μοτίβο που χρησιμοποιείται και στα σιδερένια λούκια-. Κι αν με αυτές γίνεται μια νύξη στην ευρωπαϊκή διακοσμητική, η κεντρική, ξύλινη θύρα εισόδου είναι μια αναφορά στην αρχαιότητα και στο αρχαιολογικό μουσείο φυσικά, που βρίσκεται λίγο πιο κάτω. Η σύνθεσή της σχηματίζει ναό, καθώς τα φύλλα της φέρουν κίονες και το επάνω σταθερό τμήμα της σχηματίζει την αετωματική κατάληξη της στέγης του.  

 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :

Τον Αύγουστο του 1949 ο Γρηγόρης Λαμπράκης ανοίγει εδώ την κλινική του.

Για αρκετά χρόνια στέγαζε την σχολή Grannits.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο με την απόφαση

 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  60081/3597α/28-08-1986  ΦΕΚ 847/Δ/17-09-1986

 

Πηγές 

 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  http://estia.minenv.gr

Πολιτιστικός οδηγός Εξαρχίων (Σοφία Σταυριανοπούλου)  https://www.inexarchia.gr

Εφημερίδα  https://www.avgi.gr