 |
 |
 |
| Λεπτομέρεια εξώστη Πηγή : ΥΠΠΟ - ΔΠΑΝΣΜ |
Διεύθυνση : Βασ. Σοφίας 17 & Κουμπάρη 1 Αθήνα
Επωνυμία : Μουσείο Μπενάκη
Αρχιτεκτονική τάση : Νεοκλασικό
Χρόνος Κατασκευής : 1867-1868
Αρχιτέκτονας : Αναστάσιος Μεταξάς - Εμμανουήλ Βουρέκας
Περιγραφή :
Το αρχικό κτήριο είναι μια διώροφη κατασκευή με ημιυπόγειο. Το κτίσμα έχει αρμονικούς όγκους, που διασπώνται από τα συμμετρικά τοποθετημένα ανοίγματα στο ισόγειο και τον όροφο.
Χαρακτηριστική είναι η κεντρική είσοδος του κτηρίου, που φέρει πρόστυλο με τέσσερις δωρικούς κίονες. Οι κίονες στηρίζουν θριγκό με επιστύλιο, τρίγλυφα και μετόπες, ο οποίος με τη σειρά του αποτελεί τη βάση για τον εξώστη του ορόφου. Η δωρική ζωφόρος, με την εναλλαγή τριγλύφων και μετοπών, διατρέχει το κτήριο και διαχωρίζει τους ορόφους. Οι μετόπες κάτω από τον κεντρικό εξώστη φέρουν κυκλικό ανάγλυφο κόσμημα.
Στον κεντρικό εξώστη κεφαλές καρυάτιδων κρατούν το αέτωμα, που στα άκρα του στολίζεται με ακρωτήρια, σε μορφή ανθεμίων και κουκουβάγιας. Οι μαρμάρινες παραστάδες έχουν σχηματοποιημένα φυτικά κοσμήματα σε χαμηλό ανάγλυφο. Τα ανοίγματα του ορόφου φέρουν ευθύγραμμη ή αετωματική επίστεψη και ανοίγουν σε μικρούς μαρμάρινους εξώστες που φράσσουν με κιγκλιδώματα.
Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία :
Το μέγαρο του Μουσείου Μπενάκη, όπως υφίσταται σήμερα, οικοδομήθηκε σε έξι κύριες διαδοχικές φάσεις. Το έτος 1867-1868 ανεγέρθηκε (για τον έμπορο Ιωάννη Πέρογλου) ο αρχικός πυρήνας (κτίριο Χαροκόπου), του οποίου η μορφή δεν διασώζεται σχεδόν καθόλου, καθώς μετά την αγορά του το 1910 από τον Εμμανουήλ Μπενάκη (1843-1929), αναμορφώθηκε ριζικά εξωτερικά και εσωτερικά και επεκτάθηκε, παίρνοντας περίπου τη σημερινή του μορφή, μέσα στο λεγόμενο πνεύμα "neo-antique", βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Αναστάσιου Μεταξά (1862-1937), που υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες εκπρόσωπους του όψιμου νεοκλασικού ρυθμού. To 1930, στο πλαίσιο της μετατροπής του κτιρίου σε μουσείο, προστέθηκε μία πτέρυγα (πρόκειται για τη νεοκλασική προσθήκη στο δυτικό άκρο της πρόσοψης της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας), ενώ αλλεπάλληλες επεκτάσεις πραγματοποιήθηκαν προς βορρά, στο πίσω μέρος του οικοπέδου, κατά τα έτη 1965 (πτέρυγα Βενιζέλου-Κυριαζή) και 1968-1973 (πτέρυγα Σταθάτου), βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα (1905-1993), με αποκορύφωμα τη μεγάλη πενταώροφη προσθήκη των ετών 1989-1997, σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Σ. Καλλιγά (γενν. 1932).
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Π.Δ. α/17-10-1984 ΦΕΚ 28/Δ/14-02-1985
Πηγές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου