Μανδαλίδειο Μέγαρο, Νίκης 39 & Βογατσικού, Θεσσαλονίκη

Γενική άποψη από street View (2011)

 

Διεύθυνση :  Νίκης 39 & Βογατσικού, Θεσσαλονίκη

 

Επωνυμία :  Μανδαλίδειο Μέγαρο

 

Χρόνος Κατασκευής :  1931

 

Αρχιτέκτονας :  Ελί Μοδιάνο

 

Περιγραφή :

Αποτελείται από ημιυπόγειο, ανώγειο και 4 ορόφους. Κάθε όροφος περιλαμβάνει δυο διαμερίσματα και υπάρχει και ένα ακόμα σε εσοχή. Χωρισμένο σε 4 κάθετα τμήματα, καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο από τις διπλανές του πολυκατοικίες. Παρατηρούμε το σύστημα έρκερ-εξώστη σε προβολή. Δεν υπάρχουν διακοσμητικά στοιχεία καθώς ακόμα και τα διακοσμητικά αυλάκια που στόλιζαν το έρκερ και την επίστεψη του έχουν καταρρεύσει στο μεγαλύτερο μέρος τους. Στις όψεις υπάρχουν κατακόρυφες αρχιτεκτονικές προεξοχές που προεξέχουν ελαφρά και συγκρατούνται από τριγωνικά φουρούσια. Τα ανοίγματα είναι ορθογωνικά και κάθε άνοιγμα διαθέτει μικρό μπαλκόνι το οποίο στηρίζεται σε φουρούσια.

 

Ιστορικά στοιχεία Λαογραφικά στοιχεία :  

Χτίστηκε το 1931, σε σχέδια του Ελί Μοδιάνο, για λογαριασμό του Ιωάννη Μανδαλίδη και της Βάγιας Μανδαλίδη. Γεννήθηκαν στο Διδυμότειχο και ο Ιωάννης σπούδασε Οδοντιατρική στην Κωνσταντινούπολη και την Νέα Υόρκη. Μετά την επιστροφή τους το 1920 (η Βάγια τον συνόδευε), επισκέφθηκαν το Διδυμότειχο και δώρισαν χρήματα για την ανέγερση εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας. Στην συνέχεια εγκαταστάθηκαν στην Θεσσαλονίκη και ο Ιωάννης άνοιξε το πρώτο του οδοντιατρείο στην Εγνατία 18. Κάποια χρόνια αργότερα, αγόρασε το οικόπεδο στην Λεωφόρο Νίκης και εκεί έχτισε την πολυκατοικία. Μετέφερε το ιατρείο του στο ανώγειο, κράτησαν δυο διαμερίσματα και πούλησαν τα υπόλοιπα. Το 1941 τα διαμερίσματα επιτάχθηκαν από τους Γερμανούς. Ο Ιωάννης Μανδαλίδης πέθανε το 1942, αφήνοντας το οδοντιατρείο του και την μισή πολυκατοικία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης “ίνα χρησιμεύσει ως πυρήν ιδρύσεως και εν Θεσσαλονίκη Οδοντοϊατρικής Σχολής, εν Θεσσαλονίκη αι πρόσοδοι του μεριδίου μου της οικοδομής ταύτης να διατεθώσιν εξ ολοκλήρου και αποκλειστικώς προς τον σκοπόν τούτο. Αι υπάρχουσαι τυχόν παρά τραπέζαις του Εσωτερικού ή του Εξωτερικού καταθέσεις χρημάτων ή άλλων παραστατικών χρηματικής αξίας χρεωγράφων θα περιέλθωσιν εις την ιδρυθησομένην εν Θεσσαλονίκη Οδοντοϊατρικήν Σχολήν, μέχρι της ιδρύσεως της οποίας θα διαχειρίζεται ταύτας το Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης. Η επιθυμία μου είναι να ιδρυθή το ταχύτερον εν Θεσσαλονίκη παρά το Πανεπιστημίω Θεσσαλονίκης και κλάδος Οδοντοϊατρικής Σχολής”. Η αδερφή του Βάγια, που πέθανε το 1973, κληροδότησε το υπόλοιπο μισό της πολυκατοικίας στο Πανεπιστήμιο, συνεχίζοντας έτσι την επιθυμία του αδελφού της. Ο σεισμός του 1978 προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο κτίριο κι έτσι δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για λόγους στατικότητας. Μέχρι και το 1985, όταν και καταλήφθηκε, παρέμενε άδειο. Το 1993, παραχωρήθηκε στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και μέχρι το 2003 στέγαζε την σχολή Δημοσιογραφίας. Στατική μελέτη του 2003 υπέδειξε τα προβλήματα του κτιρίου και η εκπαιδευτική του χρήση διακόπηκε. Το 2005 οι όψεις του κτιρίου κηρύχθηκαν διατηρητέες. Το κτίριο ήταν υπο κατάληψη από το 2004 έως και το 2016. Το 2019 υπήρξαν δημοσιεύματα για μετατροπή του σε boutique hotel, καθώς το ΑΠΘ σκοπεύει να το αξιοποιήσει ως πηγή εσόδων.

 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση

 

ΥΜΑΘ  180/21-06-2005    ΦΕΚ 763/Δ/25-7-2005

 

Πηγές 

 

https://thessarchitecture.wordpress.com