 |
Γενική άποψη από street View (2019)
Γενική άποψη
Φωτογραφία : Achilleas Anastasiou
Γενική άποψη
Φωτογραφία : Achilleas Anastasiou
 |
Σκάλισμα στην τοιχοποιία
Διεύθυνση : Άνω Λεχώνια Μαγνησίας
Αρχιτεκτονική τάση : Πυργόσπιτο
Χρόνος Κατασκευής : Κτίστηκε τον 17ο-18ο αιώνα
Περιγραφή :
Το αρχικό τμήμα έχει δίδυμη τοιχοποιία πάχους 1,8 μέτρων, ενώ το νέο που προστέθηκε έναν αιώνα αργότερα, έχει πάχος μόνον 0,8μ. Έχει δύο εισόδους. Η μία ανατολική τοξωτή με κυκλικά σκαλοπάτια στο πρότερο τμήμα και η άλλη βόρεια με σκάλα εξωτερική που οδηγεί στον α' όροφο, στη νεότερη προσθήκη.
Όπως και στον πύργο Κοκοσλή, έτσι κι εδώ ο τελευταίος όροφος έχει ξαναχτιστεί.
Γενικά η όψη του πύργου όπως εμφανίζεται σήμερα, συνδυάζει στοιχεία δόμησης της πρώτης οικοδομικής περιόδου στο Πήλιο (17ος-18ος αι. οχυρό πυργόσπιτο) και της οχυρής κατοικίας των μέσων του 19ου αιώνα.
Η στέγη είναι καλυμμένη με σχιστόπλακες και οι καμινάδες είναι με "φυλάχτρες".
Ιστορικά λαογραφικά στοιχεία :
Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα πυργόμορφου σπιτιού και είναι σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής του Πηλίου.
Κτίστηκε τον 17ο-18ο αιώνα αρχικά το νότιο τμήμα του. Αυτός ο πύργος ήταν πάντα ελληνικής ιδιοκτησίας σε αντίθεση με τους άλλους πύργους των Λεχωνίων που ήταν αρχικά και Οθωμανικής.
Οικοδομήθηκε από τον Αλατζά ή Ατλαζά, πρόξενο της Ρωσίας στην Ελλάδα, μέσα σε αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο πρόξενος Αλατζάς-Ατλαζάς είχε μια κόρη που παντρεύτηκε τον Νικ. Πατάκη.
Ο πορταρίτικης καταγωγής πλούσιος Πατάκης στη συνέχεια είχε κι αυτός κόρες. Η μία η Πολυξένη παντρεύτηκε με τον πρώτο δήμαρχο Παγασών-Βόλου Γεώργιο Χατζηαντώνη Καρτάλη.
Η άλλη η Περσεφόνη, "απήχθη" από τον πρόξενο Κοντό και παντρεύτηκαν. Ο Νικόλαος Κοντός ως ιδιοκτήτης πια έκανε την προσθήκη του βόρειου τμήματος το 1860. Η προσθήκη έγινε προφανώς για να αυξηθεί ο χώρος της κατοικίας. Φαίνεται καθαρά η προσθήκη-προέκταση, γιατί το αρχικό οικοδόμημα διαφέρει σαφώς στη δόμηση.
Δίπλα στον πύργο ανατολικά υπάρχει αποθήκη-στάβλος και δυτικά ερειπωμένη η "γαλιάγρια".
Το κτήμα ήταν περιφραγμένο με μάντρα ξερολιθιάς και αρμολόι. Είσοδοι στο κτήμα υπήρχαν δύο. Μία δυτικά στο δρόμο προς Λωτό και μία βόρεια στον επαρχιακό δρόμο.
Ακριβώς δίπλα στη βόρεια είσοδο και δυτικά της βρίσκεται το γνωστό "αρχοντικό Κοντού" που ήταν της ίδιας πολυμελούς και πλούσιας οικογένειας.
Την περίοδο του ατυχούς πολέμου του 1897 και στις εκκαθαρίσεις του τουρκικού στρατού στο δυτικό πήλιο, πολλοί Καραμπασιώτες είχαν τον πύργο ορμητήριο και καταφύγιο. Εκεί φύλαγαν και τις οικοσκευές τους. Αυτό γινόταν γιατί στη στέγη του πύργου κυμάτιζε η ρώσικη σημαία του ιδιοκτήτη Κοντού και οι Τούρκοι δεν πλησίαζαν.
Ο πύργος κατοικούταν μόνιμα ως τα 1970. Στα 1967 κεραυνός έπεσε στο βόρειο τμήμα με αποτέλεσμα να γίνουν ζημιές από την πυρκαγιά, που όμως αποκαταστάθηκαν. Σήμερα δεν κατοικείται πια και ο οπωρώνας έγινε οικόπεδα και σύγχρονες οικοδομές.
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου