Μοσχονησίων 14, Αθήνα

Γενική άποψη (2003)

Πηγή :  http://estia.minenv.gr

Διεύθυνση : Μοσχονησίων 14, Αθήνα 

Αρχιτεκτονική μορφή : Εκλεκτικιστικό 

Χρόνος Κατασκευής : 1920 

Περιγραφή : 

Πρόκειται για τριώροφο κτίριο των αρχών του αιώνα - πιθανότατα γύρω στα 1920 - εκλεκτιστικής μορφολογίας. Το κτίριο χαρακτηρίζεται από συμμετρία γύρω από κατακόρυφους άξονες, ενώ διαπιστώνεται και η τυπική διάταξη σε ζώνες - υπερυψωμένο ισόγειο και όροφοι. Το ισόγειο είναι λιτό, ενώ οι όροφοι διακρίνονται από μια μεγαλύτερη διακοσμητική διάθεση. Οι τρεις είσοδοι του ισογείου οδηγούν στα τρία οροφοδιαμερίσματα του κτιρίου - η κεντρική οδηγεί στο ισόγειο, ενώ οι πλάγιες στους ορόφους. Οι είσοδοι είναι υπερυψωμένες με μαρμάρινα σκαλοπάτια και ορίζονται με πλαίσιο, το οποίο είναι μαρμάρινο έως το ύψος της ποδιάς των παραθύρων, ενώ ψηλότερα διαμορφώνεται με κατεργασία στο επίχρισμα. Οι εξώθυρες είναι ξύλινες ταμπλαδωτές με τζαμιλίκια και φεγγίτες με μεταλλικό διακοσμητικό κιγκλίδωμα. Από τη στάθμη του πεζοδρομίου έως τη στάθμη του ισογείου τρέχει μαρμάρινη ζώνη, ενώ στο ύψος της ποδιάς του παραθύρου υπάρχει συνεχής προεξέχουσα ταινία. Στο σύνολο της όψης υπάρχει κατεργασία του επιχρίσματος σε οριζόντιες σκοτίες. Οι όροφοι διακρίνονται από το ισόγειο με την δημιουργία ενός συνεχούς γείσου που αποτελεί συνέχεια των μπαλκονιών. Τα μπαλκόνια κυριαρχούν στη σύνθεση των ορόφων, δημιουργώντας μια "πυραμίδα" με το μεγαλύτερο να δεσπόζει στο κέντρο του δευτέρου ορόφου, ενώ τα δύο μικρότερα τοποθετούνται εκατέρωθεν του κεντρικού στον πρώτο όροφο. Τα φουρούσια των μπαλκονιών φέρουν κάθετες ραβδώσεις στο καμπύλο τμήμα τους, ενώ στην έδρασή τους διαμορφώνονται με προξέχον πλαίσιο τετραγωνικής διατομής. Το κιγκλίδωμα είναι μεταλλικό με περίτεχνη διακόσμηση. Το κεντρικό τμήμα στα όρια των δύο μπαλκονιών οριοθετείται με την διαμόρφωση δύο παραστάδων σε όλο το ύψος των ορόφων. Το επίκρανο αυτών των παραστάδων είναι μορφής ιωνικού κιονοκράνου με διάφορα διακοσμητικά θέματα χαμηλότερα. Παραστάδες με επίκρανα απλούστερης μορφής ορίζουν το κεντρικό άνοιγμα του πρώτου ορόφου, αποτελώντας ταυτόχρονα την βάση των φουρουσιών του κεντρικού μπαλκονιού του δευτέρου ορόφου. Κάτω από την ποδιά των παραθύρων υπάρχει διακοσμητική πλάκα, μορφής θωρακίου. Στα ανοίγματα του δευτέρου ορόφου υπάρχει επιπλέον κυμάτιο στην βάση αυτής της πλάκας. Πάνω από τα κιονόκρανα του δευτέρου ορόφου τρέχει ζώνη επιστυλίου, που αποτελείται από κυμάτιο και διάφορες ταινίες, μια από τις οποίες σε μορφή αστραγάλου. Στη συνέχεια διακρίνεται ζώνη με κάθετες ραβδώσεις. Το επιστύλιο διακόπτεται από τα ανοίγματα του δευτέρου ορόφου, τα οποία τονίζονται με καμπύλη επίστεψη. Ψηλότερα το κτίριο επιστέφεται με γείσο σε προεξοχή που στηρίζεται σε γεισίποδες. Ιδιαίτερα επιμελημένοι με φυτικό διάκοσμο είναι οι γεισίποδες που αποτελούν συνέχεια των παραστάδων. Το εσωτερικό του κτιρίου παρουσιάζει επίσης ενδιαφέρον. Οι οροφές, καθώς και περιμετρικά οι τοίχοι των κυρίων χώρων έχουν γύψινη διακόσμηση. Τα δάπεδα των κυρίων χώρων είναι ξύλινα, ενώ αυτά των βοηθητικών έχουν πλάκες. Εσωτερικά και ειδικότερα στα αριστερά και δεξιά του κτιρίου βρίσκονται τα ξύλινα κλιμακοστάσια που οδηγούν στον πρώτο και δεύτερο όροφο αντίστοιχα. Η πίσω αυλή είναι πλακόστρωτη, ενώ υπάρχει και μεταλλική εξωτερική σκάλα. 

Ιστορικά Λαογραφικά στοιχεία : 

Σύμφωνα με πληροφορίες στο κτίριο είχε κατοικήσει για κάποιο διάστημα ο Οδυσσέας Ελύτης. 

Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο νεότερο μνημείο με την απόφαση 

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.  25515α/26-06-2003  ΦΕΚ 738/Δ/14-07-2003 

Πηγές 

http://estia.minenv.gr